samenwerking en overnames in de ziekenhuissector: overnamebesluit ADRZ gepubliceerd

Het was al sinds 21 april 2017 bekend dat de Autoriteit Consument & Markt (ACM) geen bezwaar heeft tegen de overname van het Admiraal de Ruyter Ziekenhuis (ADRZ) door het Erasmus MC. Inmiddels is ook het besluit gepubliceerd. Het besluit van de ACM is niet alleen interessant voor de overnamepraktijk maar ook bruikbaar voor de beoordeling van doorverwijsafspraken aan de hand van het kartelverbod.

Het besluit

Evenals in het eerder door ons becommentarieerde besluit over de voorgenomen fusie van het VUmc en het AMC maakt de ACM onderscheid tussen topzorg en algemene ziekenhuiszorg. De ACM concludeert dat Erasmus MC en ADRZ elkaar op geen van beide gebieden beconcurreren. Zij bieden weliswaar beide algemene ziekenhuiszorg aan, maar doen dat in verschillende (niet-overlappende) regio’s.

Anders dan Erasmus MC biedt ADRZ geen topzorg aan (complexe zorg die niet ieder algemeen ziekenhuis kan bieden). ADRZ moet cliënten die behoefte hebben aan topzorg dus doorverwijzen naar andere ziekenhuizen, waaronder Erasmus MC. De ACM heeft daarom onderzocht in hoeverre na de overname andere ziekenhuizen worden uitgesloten als ADZR uitsluitend nog (intern) cliënten doorverwijst naar Erasmus MC. Ondanks het feit dat een aantal omliggende ziekenhuizen - in tegenstelling tot zorgverzekeraars – hun zorgen hadden geuit, acht de ACM het risico dat zij van de markt worden uitgesloten beperkt:

“De ACM stelt vast dat (i) het merendeel van de (doorverwezen) patiënten uit het adherentiegebied van het ADRZ reeds naar het Erasmus MC gaat, (ii) overige aanbieders van topzorg niet afhankelijk zijn voor hun aanbod op de markt van het aantal patiënten dat wordt doorverwezen door het ADRZ, (iii) er naast doorverwijzing vanuit het ADRZ ook andere aanvoerkanalen van patiënten zijn en (iv) patiënten uiteindelijk altijd zelf kunnen kiezen naar welk ziekenhuis zij verwezen willen worden”

 Commentaar

 Het besluit bevat het toetsingskader voor overnames tussen niet-concurrenten en daarmee ook voor (exclusieve) doorverwijsafspraken tussen niet met elkaar concurrerende zorgaanbieders. Daarmee kan het besluit ook door zorginstellingen worden gebruikt bij de beoordeling van ketensamenwerking. Voor zorgaanbieders is vooral interessant dat de ACM expliciet de – ook in geval van doorverwijsafspraken - resterende keuzevrijheid van de cliënt benoemt als reden voor het ontbreken van een concurrentieprobleem.