Wat was er aan de hand?
Op 25 april 2018 deed de Afdeling uitspraak in een bouwzaak (ECLI:NL:RVS:2018:1367) . Daarin heeft de Afdeling geoordeeld over drie pogingen van de gemeente Maasdriel om een houdbare beslissing op bezwaar te fabriceren.
In 2001 heeft Parvel Ontwikkeling B.V. een bouwvergunning verkregen voor het realiseren van een gebouw voor het kweken van champignons op een perceel. Omstreeks 2007 is op het perceel een gebouw gerealiseerd waarbij is afgeweken van die bouwvergunning.
Eerste beslissing op bezwaar
Voor die bestaande bebouwing heeft het college van Maasdriel op 17 december 2015 een legaliserende bouwvergunning verleend. Op 23 juni 2016 verklaart het college het door de buurman gemaakte bezwaar, om aanvulling van de motivering ongegrond. Dit is de eerste beslissing op bezwaar.
Vervolgens wordt de eerste beslissing op bezwaar door de rechtbank vernietigd. Volgens de rechtbank heeft het college ten onrechte nagelaten te beoordelen of het te legaliseren bouwwerk voldeed aan de bepaling van het Bouwbesluit 2012. Aardig is dat de Afdeling later ook overweegt dat de door de buurman ingeroepen strijd met het Bouwbesluit strekt tot bescherming van zijn belang, omdat de tuin van de buurman grenst aan het te legaliseren gebouw en niet is uitgesloten dat de gevolgen van een calamiteit zich uitstrekken tot deze tuin en degenen die zich daarin zouden kunnen bevinden.
Tweede beslissing op bezwaar
Het college laat de moed niet zakken en neemt ter uitvoering van de uitspraak van de rechtbank een nieuwe beslissing op bezwaar, waarmee zij de eerste beslissing op bezwaar wijzigt. Dit is beslissing op bezwaar nummer twee.
Dit besluit wordt van rechtswege onderwerp van het geschil bij de Afdeling op grond van artikel 6:19 en artikel 6:24 van de Awb. Blijkbaar is in het debat bij de Afdeling vervolgens niet meer in geschil of het bouwwerk voldoet aan het Bouwbesluit. De Afdeling overweegt echter wel dat het college in de beslissing op bezwaar tevens een omgevingsvergunning heeft verleend voor het afwijken van het bestemmingsplan, maar daartoe niet bevoegd was, omdat daarvoor een positief advies van de grondwaterbeheerder benodigd was. Volgens het college was dat Vitens, maar volgens de Afdeling was dat het waterschap Rivierenland.
Derde beslissing op bezwaar
Het college geeft niet op en heeft op 8 december 2017 opnieuw de eerste beslissing op bezwaar gewijzigd in die zin dat daarin wordt verwezen naar het positief advies van het waterschap Rivierenland. Ook die beslissing op bezwaar wordt onderwerp van geschil bij de Afdeling op grond van artikel 6:19 en artikel 6:24 van Awb. Vervolgens wordt dat positieve advies aan een beoordeling van de Afdeling onderworpen en daarbij is de conclusie uiteindelijk dat het positieve advies voldoende is.
Het standpunt dat voor de benodigde werkzaamheden mogelijk nog een watervergunning nodig is, staat aan vergunningverlening niet in de weg aldus de Afdeling omdat het volgens het waterschap aannemelijk is dat deze vergunning zal worden verleend.
Conclusie
Het college heeft haar oorspronkelijke beslissing op bezwaar twee keer moeten wijzigen wegens gebreken in die beslissing, maar desondanks is het college de aanhouder die wint, want het beroep tegen de derde beslissing op bezwaar wordt uiteindelijk ongegrond verklaard. De buurman koopt er niets voor. Hij heeft een aantal keer terecht gewezen op gebreken in de beslissing op bezwaar, maar staat uiteindelijk toch met lege handen.
