Wat is bewijsbeslag?
Het conservatoir bewijsbeslag is een middel om bewijs veilig te stellen en te voorkomen dat het vernietigd wordt. Als je vindt dat je een vordering hebt op een derde, zoals een (oud-)compagnon, (oud-)medewerker of een leverancier, maar je hebt nog niet voldoende bewijs om de vordering te onderbouwen, dan kun je conservatoir bewijsbeslag leggen.
Twee veel voorkomende voorbeelden zijn:
- Een voormalig werknemer had toegang tot vertrouwelijke gegevens (bedrijfsgeheimen) en het gerede vermoeden bestaat dat deze gegevens via de voormalig werknemer in handen van de concurrent zijn gekomen.
- Als fabrikant van merkproducten vermoed je dat inbreukmakende producten (counterfeit) zijn opgeslagen in een loods in Nederland.
Het bewijs dat wordt getroffen door het beslag, zoals e-mailboxen, cloudopslag, chatgesprekken en (papieren) administratie, wordt na beslaglegging verzegeld en bewaard door een deurwaarder of gerechtelijk bewaarder.
Is het zinvol om bewijsbeslag te leggen?
Bewijsbeslag is zinvol als je weet of het concrete vermoeden hebt dat een derde over bepaald bewijs beschikt, maar dit vermoedelijk zal vernietigen of verduisteren als hij weet dat je een juridisch traject voorbereidt. Bewijsbeslag is minder zinvol, en in principe ook niet mogelijk, als er geen vrees voor vernietiging of verduistering bestaat. In dat geval is het ook mogelijk om zonder bewijsbeslag inzage te vragen of bij de rechter te vorderen.
Waarop kan ik bewijsbeslag leggen?
Volgens de wet kan beslag worden gelegd op ‘bewijs’, dat niet verder wordt uitgelegd. Dat is dus een heel ruim begrip, en kan bijvoorbeeld bestaan uit papieren administratie, maar tegenwoordig vooral uit digitale data die op gegevensdragers is opgeslagen (zoals servers, hardeschrijven en Usb-sticks). Uit rechtspraak volgt bovendien dat ook gegevens opgeslagen in in de ‘cloud’ (zoals externe opslag, e-mailaccounts, online beheeromgevingen en cloudhosting) in beslag genomen kunnen worden. Bovendien is het mogelijk om foto’s en monsters te nemen van bewijsmateriaal dat wordt aangetroffen.
Hoe kan ik bewijsbeslag leggen?
Om bewijsbeslag te leggen dien je een verzoekschrift in bij de bevoegde Rechtbank. Het verzoekschrift moet door een advocaat worden opgesteld. In dat verzoekschrift legt de advocaat van de beslaglegger onder meer uit waarom bewijsbeslag noodzakelijk en gerechtvaardigd is, en om welk bewijs het precies gaat.
Als de Rechtbank het verzoekt toewijst, dan krijg je verlof tot het leggen van bewijsbeslag. Daarmee kun je opdracht geven aan een deurwaarder om het bewijsbeslag te leggen, meestal in samenwerking met een IT-deskundige en soms ook met een hulpofficier van justitie.
Wat kost een bewijsbeslag?
De kosten voor een bewijsbeslag bestaan enerzijds uit de kosten van de advocaat voor het opstellen van het verzoekschrift, en anderzijds uit de kosten van de deurwaarder die het beslag legt en andere personen die bij de beslaglegging betrokken zijn, zoals de IT-deskundige.
De hoogte van de kosten hangt af van de complexiteit van de zaak en de tijd die gemoeid is met het werk van de advocaat, deurwaarder en IT-deskundige. Over het algemeen is een bewijsbeslag een noodzakelijk investering. Als de vordering waarvoor het beslag wordt gelegd wordt toegewezen, kan een deel van de kosten worden verhaald op de tegenpartij.
Hoe krijg ik inzage?
Als de deurwaarder het conservatoire bewijsbeslag heeft gelegd, dan krijgt de beslaglegger nog geen inzage. Daarvoor zal hij een procedure moeten starten bij de Rechtbank op de voet van artikel 843a van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering. In die procedure kan inzage gevorderd worden, en kan de tegenpartij zich verweren tegen de gevorderde inzage.
Tot slot, ons kantoor adviseert regelmatig over conservatoir bewijsbeslagen. Benader mij gerust met vragen hierover.
