Voldragen ontslaggronden
Vanaf 1 juli 2015 tot 1 januari 2020 gold dat, als een werkgever een arbeidsovereenkomst wilde beëindigen, er sprake diende te zijn van een redelijke grond voor ontslag, zoals genoemd in artikel 7:669 lid 1 en lid 3 BW. In lid 3 van dit artikel stonden acht ontslaggronden (sub a tot en met sub h). De werkgever diende te beschikken over een ‘voldragen’ ontslaggrond, hetgeen zoveel betekent dat moest worden voldaan aan alle vereisten (= 100%) die de wet aan die specifieke ontslaggrond stelde. Ontslaggronden die ieder voor zich onvoldoende waren (<100%), konden tot 1 januari 2020 niet worden gecombineerd. Een cocktail van een disfunctioneerde werknemer die nét onvoldoende kans had gekregen om zijn functioneren te verbeteren in combinatie met een verstoorde arbeidsverhouding, waarbij de werkgever nét te weinig had gedaan om die arbeidsverhouding te herstellen, kon dan ook niet tot ontslag leiden. Zie voor een schematische weergave onderstaande afbeelding:
Cumulatiegrond
Met de invoering van de WAB is daar verandering in gekomen. In aanvulling op de acht ontslaggronden, is per 1 januari 2020 een nieuwe ontslaggrond (i-grond) toegevoegd, de zogenaamde cumulatiegrond.
De cumulatiegrond houdt in dat ook ontbinding van de arbeidsovereenkomst kan volgen als sprake is van een combinatie van twee of meer ‘niet voldragen’ ontslaggronden zoals bedoeld onder c tot en met e, g en h (bijvoorbeeld 70% disfunctioneren én 60% een verstoorde arbeidsverhouding). De combinatie van ontslaggronden moet wel zodanig zijn dat van de werkgever in redelijkheid niet gevergd kan worden de arbeidsovereenkomst in stand te laten. Zie voor een schematische weergave onderstaande afbeelding:
Aanvullende vergoeding
Indien de kantonrechter de arbeidsovereenkomst ontbindt op basis van deze cumulatiegrond, dan staat het de rechter vrij om aan de werknemer naast de transitievergoeding een extra vergoeding toe te kennen van maximaal 50% van de transitievergoeding. Een werknemer waarvan de arbeidsovereenkomst wordt ontbonden op grond van de cumulatiegrond, heeft dan ook recht op maximaal 1,5 keer de transitievergoeding (en eventueel een billijke vergoeding).
Het is wachten op de eerste ontbindingsuitspraken op de i-grond om te bezien hoe de rechter in de praktijk om zal gaan met de bevoegdheid om maximaal 50% aan transitievergoeding toe te kennen. Onze verwachting is dat indien de twee gecombineerde ontslaggronden ieder voor zich verre van voldragen zijn (bijvoorbeeld tweemaal 70%), dat alsdan eerder 1,5 maal de transitievergoeding zal worden toegewezen, dan wanneer de gecombineerde ontslaggronden los wel bijna voldragen waren (bijvoorbeeld tweemaal 90%). In het laatste geval is onze verwachting dat eerder 1,1 of 1,2 maal de transitievergoeding zal worden toegewezen.
Conclusie
Tot zover de volgende meters van het WABlopen. Loopt u verder met ons? Houd dan vooral ons kennisportal in de gaten. Heeft u nog vragen over de cumulatiegrond of over andere ontslagkwesties, dan kunt u ons bereiken via 024 – 381 31 23.
