1. Home
  2. Kennis
  3. Artikelen
  4. WHOA Wet homologatie onderhands akkoord: de oplossing bij dreigende insolventie (deel 1)

Wet homologatie onderhands akkoord (WHOA): de oplossing bij dreigende insolventie (deel 1)

Op 1 januari 2021 is de Wet homologatie onderhands akkoord (WHOA) in werking getreden. Met de WHOA is een nieuwe regeling in de Faillissementswet opgenomen, die het voor schuldenaren mogelijk maakt schulden te saneren door middel van het aanbieden van een onderhands akkoord. Dit is deel 1 van een drietal artikelen waarin wij u bijpraten over de WHOA.
Leestijd 
Auteur artikel Maartje ter Horst
Gepubliceerd 14 oktober 2019
Laatst gewijzigd 15 februari 2021

De Wet homologatie onderhands akkoord (WHOA) is op 1 januari 2021 in werking getreden. Met de WHOA is een nieuwe regeling in de Faillissementswet opgenomen, die het voor schuldenaren mogelijk maakt schulden te saneren door middel van het aanbieden van een onderhands akkoord.

Dit is deel 1 van een drietal artikelen waarin wij u bijpraten over de WHOA.

- WHOA deel 1: Wat houdt de WHOA in en welke voordelen biedt deze ten opzichte van de huidige akkoordprocedure(s)?

- WHOA deel 2: Welke akkoordprocedures biedt de WHOA? Onder welke voorwaarden kan daarvan gebruik worden gemaakt en wat is de taak van twee door de WHOA geïntroduceerde (nieuwe) insolventiefunctionarissen?

- WHOA deel 3: Wat is de toegestane inhoud en inrichting van het onderhandse akkoord onder de WHOA?

De WHOA in het kort

Zoals gezegd wordt met de WHOA een nieuwe regeling in de Faillissementswet geïntroduceerd, waarmee schuldenaren hun schulden kunnen saneren door middel van het aanbieden van een onderhands akkoord. Zodra de rechtbank dit onderhandse akkoord goedkeurt (homologeert), wordt dit akkoord verbindend voor alle schuldeisers. Zo kunnen ook schuldeisers die niet met het akkoord hebben ingestemd aan het akkoord worden gebonden. Om die reden wordt het akkoord ook wel een ‘dwangakkoord’ genoemd.

Het akkoord in faillissement

Deze regeling lijkt op de dwangakkoordregeling zoals we die al kennen in faillissement. Die regeling maakt het mogelijk dat de gefailleerde tijdens zijn faillissement een akkoord aanbiedt aan zijn schuldeisers, welk akkoord wordt aangenomen indien ten minste de helft van de schuldeisers instemt die tezamen ten minste de helft van de gezamenlijke schuldenlast vertegenwoordigen. Indien die meerderheid wordt behaald, is het akkoord aangenomen en zijn ook tegenstemmende schuldeisers aan het akkoord gebonden. In de praktijk wordt een dergelijk akkoord vaak pas aangeboden als het faillissement bijna ten einde is.

Het akkoord buiten faillissement

De WHOA maakt het mogelijk dat de schuldenaar eenzelfde soort akkoord nu ook buiten faillissement kan aanbieden aan zijn schuldeisers en aandeelhouders. Een welkome aanvulling voor de praktijk, nu de schuldenaar buiten faillissement (of surseance) thans geen mogelijkheden heeft een dergelijk akkoord aan te bieden. Het aanbieden van een onderhands akkoord kon wel, maar het succes daarvan was volkomen afhankelijk van de vrijwillige medewerking van schuldeisers. Schuldeisers konden vrijwel nooit gedwongen worden om tegen hun zin gebonden te zijn aan het aangeboden akkoord (evidente situaties van misbruik van bevoegdheid daargelaten). Dit leidde er vaak toe dat wanneer een of meerdere schuldeisers dwars lagen en niet wilden meewerken aan het akkoord, de schuldenaar zijn schulden niet met een akkoord kon saneren en vervolgens alsnog failliet ging.

WHOA een welkome toevoeging voor de praktijk

Met de WHOA is Nederland (eindelijk) een herstructureringsinstrument rijker geworden. Daar waar in het buitenland al wel regelingen bestonden die een dwangakkoord buiten faillissement mogelijk maakten (denk bijv. aan de ‘Scheme of Arrangement’ in het Verenigd Koninkrijk en ‘Chapter 11-procedure’ in de Verenigde Staten), bleef Nederland hopeloos achter. Dit leidde ertoe dat (met name: grote) Nederlandse bedrijven naar Engeland of de VS zijn gegaan om aldaar van de bestaande regelingen gebruik te maken om zo hun schulden te saneren.[1] Nu de WHOA als wet is aangenomen, hoeft dat niet meer. Wat ons betreft is de WHOA een welkome aanvulling voor de praktijk. Het biedt bedrijven in moeilijkheden een oplossing bij dreigende insolventie, die bovendien een stuk sneller en efficiënter werkt dan de huidige akkoordregeling binnen en buiten faillissement.

WHOA artikelenreeks

In deel 2 en deel 3 van deze artikelenreeks praten wij u verder bij over de WHOA. In WHOA deel 2 wordt besproken welke akkoordprocedures de WHOA biedt, onder welke voorwaarde van de procedures gebruik kan worden gemaakt en wie de procedures kan starten. Ook wordt stilgestaan bij twee nieuwe door de wet geïntroduceerde insolventiefunctionarissen. In WHOA deel 3 bespreken wij de toegestane inhoud en inrichting van het akkoord onder de WHOA.

Tot slot

Wilt u meer weten over de WHOA en/of het aanbieden van een (onderhands) akkoord binnen of buiten faillissement? Neem contact op met Maartje ter Horst.

 

[1] MvT, p. 3-4.