De zaak
In 2011 hebben partijen een koop-/aannemingsovereenkomst gesloten voor de realisatie van een nieuwbouwwoning. Na oplevering klagen de kopers over geluidsoverlast door de in de woning geïnstalleerde warmtepomp. In 2013 is er door de bouwer een deskundige ingeschakeld die onderzoek heeft verricht naar de overlast en eventuele geschikte oplossingen. Naar aanleiding van het onderzoek zijn er maatregelen getroffen om de geluidsoverlast te verminderen in de vorm van aanpassingen aan de warmtepompen. De kopers ervaren desalniettemin nog steeds overlast, al is dat wel in verminderde mate. Zij stappen naar de Raad en vorderen herstel van de gebreken en een betaling van schadevergoeding. Tijdens deze procedure is wederom een deskundige ingeschakeld, ditmaal door de Raad.
Juridisch kader
Aangezien de aanvraag van de bouwvergunning heeft plaatsgevonden vóór inwerkingtreding van het Bouwbesluit 2012 is het Bouwbesluit 2003 op het onderhavige situatie van toepassing. Hoewel het Bouwbesluit 2003 wel normen bevat inzake het geluid dat afkomstig mag zijn van installaties op aangrenzende percelen of op hetzelfde perceel tussen verschillende gebruiksfuncties, bevat het geen normen voor overlast voor installaties binnen eigen woning.
Deskundigenbericht: norm ligt op 30 dB
De door de Raad aangewezen deskundige heeft onderzocht aan welke geluidsnorm warmtepompen binnen een woning dienen te voldoen en of deze norm is overschreden. De deskundige komt tot de conclusie dat bij gebrek aan een norm in het Bouwbesluit 2003 de grens moet worden gesteld op 30 dB. Hierbij heeft de deskundige aansluiting gezocht bij norm NEN 1070:1999. Deze NEN norm geeft een methode om de geluidwering in gebouwen te beoordelen en te kwantificeren. Daarbij concludeert de deskundige dat de warmtepomp van verkrijgers deze norm bij het verwarmen van tapwater overschrijdt met 1 dB.
Hoewel de arbiter de door de deskundige voorgestelde norm van 30 dB toepast en een overschrijding van deze norm constateert, komt de arbiter in zijn vonnis tot de slotsom dat er onvoldoende grond is om de vorderingen van verkrijgers toe te wijzen. De bouwer heeft overtuigend betoogd dat een verschil van 1 dB niet merkbaar is en verkrijgers bovendien niet konden aantonen dat in voldoende mate onderhoud is verricht aan de warmtepomp.
Commentaar
Bedacht dient te worden dat 30 dB gelijk staat aan fluisteren. Het valt het binnen de categorie ‘erg stil’. Pas bij 60dB zou er sprake zijn van een hoorbaar apparatengeluid, waarbij te denken valt aan koffiezetapparaat dat aanstaat. Een stofzuiger produceert 70 dB aan geluid en wordt door kenniscentrum Alpine Hearing Protection onder ‘irritant’ geschaard.
Op het onderhavige geschil is het Bouwbesluit 2003 van toepassing. Het Bouwbesluit 2003 bevat geen normen voor overlast voor installaties binnen eigen woning. Het Bouwbesluit 2012 bevat in artikel 3.9, tweede lid wel een geluidsnorm voor installaties binnen een woning. De aansturingstabel die hoort bij dit artikel laat zien dat voor woningen een grens van 30 dB wordt aangehouden. In de Nota van Toelichting op het Bouwbesluit wordt bij artikel 3.9 vermeld dat de herhaaldelijke klachten over geluidsoverlast door installaties binnen de eigen muren door mechanische ventilatiesystemen de aanleiding vormde om een norm te formuleren.
Het onderhavige vonnis bevestigt voor situaties die nog onder het Bouwbesluit 2003 vallen hetgeen in het huidig geldende Bouwbesluit 2012 staat opgenomen: voor installaties binnen een woning geldt een geluidsnorm van 30 dB. Met deze norm komt het er feitelijk op neer dat een warmtepomp binnenshuis erg stil dient te zijn en enkel mag ‘fluisteren’.
Auteurs: Robert Rijpstra | Merel van Helvoirt
