Beroepsaansprakelijkheid notaris

In de zaak met LJN-nummer BV1907 heeft de rechtbank Arnhem een op 25 januari jl. gepubliceerde interessante uitspraak gewezen over de beroepsaansprakelijkheid van een notaris (wel uit Arnhem, gelukkig niet van Dirkzwager!) . Het betrof een geval waarin de prospectus een belangrijke rol speelde.

De notaris had de prospectus niet zelf opgesteld, maar wel vooraf gezien. In de prospectus heeft de notaris een prominente rol. Het te verweven onroerend goed zou volgens de prospectus in een aparte stichting worden ondergebracht, maar – dezelfde – notaris werkt eraan mee dat het op naam van de beherend vennoot komt te staan. Een aantal partijen stapt in als commanditaire vennoot. De rest laat zich raden, het vehikel gaat failliet en het onroerend goed valt in de boedel van de beherend vennoot. De gedupeerde beleggers (commandieten) spreken de notaris aan.

Deze verweert zich met de stelling dat hij geen zorgplicht zou hebben jegens de beleggers. Nu de prospectus zich richt op het publiek en de notaris daar nauw bij betrokken is geweest, had de notaris ervoor moeten waken dat een onjuist beeld ontstond. Nu de schade voor de beleggers, nu het onroerend goed niet zoals in de prospectus stond op naam van een aparte stichting maar op naam van de beherend vennoot kwam, en dat wist de notaris in elk geval toen hij die aktes passeerde, alsmede het feit dat de betrokkenheid van de notaris in de prospectus als een vorm van zekerheid was gepresenteerd (en ook dat wist de notaris), wordt wel een zorgplicht jegens de belegger aangenomen. De instemming van de notaris met de vermelding van zijn naam en rol in de prospectus werd door de rechtbank gebaseerd op het feit dat de notaris daar, na kennisname van de prospectus, niet tegen had geprotesteerd.

Aardig is de vraag hoe de aansprakelijkheid van de notaris zou zijn beoordeeld als de beherend vennoot het onroerend goed niet bij dezelfde maar bij een andere, van de prospectus onkundige, notaris had laten passeren. Daar zou de nu onfortuinlijke notaris dan geen invloed op hebben gehad.

Arbitrair is ook de vraag in hoeverre de vermelding van de naam van de notaris en de verdere wijze waarop hij in de prospectus wordt gepresenteerd op zich maatgevend is (de rechtbank leest er een garantie in). Het is altijd verhelderend om je de uitspraak voor te stellen zonder en dergelijke vermelding in de prospectus. Uiteraard zit je dan vol in de vraag naar de ‘concrete omstandigheden van het geval’, maar bij terugvertaling naar de norm is dat toch wel zinvol om te kijken waar je dan zou uitkomen.