De student stelt bij zijn afstudeeronderzoek studievertraging van 27 maanden te hebben opgelopen doordat de hogeschool hem niet adequaat heeft begeleid. De student voert aan dat hij zonder overleg verschillende begeleiders heeft gehad, dat die begeleiders verschillende feedback gaven en dat reeds goedgekeurde onderdelen door een andere begeleider later alsnog werden afgekeurd. Ook stelt de student dat de hogeschool eerder had moeten ingrijpen.
De hogeschool betwist dat zij haar zorgplicht heeft geschonden. De hogeschool voert aan dat de student meer begeleiding dan gebruikelijk is geboden en dat het bij een afstudeeronderzoek niet ongebruikelijk is dat reeds goedgekeurde onderdelen later alsnog moeten aangepast. Ook stelt de hogeschool dat zij tevergeefs herhaaldelijk heeft aangedrongen op een persoonlijk gesprek en dat zij er op een gegeven moment voor heeft gezorgd dat de student aan een speciale groep kon deelnemen, waarna de student binnen een half jaar is afgestudeerd.
Beoordeling rechtbank
De rechtbank stelt voorop dat het handelen van de hogeschool dient te worden beoordeeld naar de norm van hetgeen van een redelijk handelend en redelijk bekwaam onderwijsinstituut mag worden verwacht. Op de hogeschool rust dus een inspanningsverplichting.
De rechtbank oordeelt dat de wisseling van begeleiders niet zonder meer een schending van de zorgplicht oplevert. De student heeft niet weersproken dat de wisseling organisatorische redenen had, dat een wisseling niet ongebruikelijk is en dat aan de student – in vergelijking met andere studenten – veel meer begeleiding is geboden.
De rechtbank overweegt verder dat het bij grote en langdurige onderzoeken zoals een scriptie niet ongebruikelijk is dat een onderdeel dat eerder was goedgekeurd later alsnog diende te worden gewijzigd. Het is immers voor te stellen dat als een onderzoeksplan op een bepaalde wijze wordt gepresenteerd, de probleemstelling juist weer aanpassing behoeft. Met andere woorden: een afstudeeronderzoek is een dynamisch proces, waarbij een goedkeuring onder omstandigheden betekent dat een student door kan gaan met de volgende fase, maar niet per definitie dat dit onderdeel later geen aanpassing meer behoeft. Zonder nadere toelichting betekent dit dan ook niet dat de hogeschool haar zorgplicht heeft geschonden.
De rechtbank kan de inhoudelijke begeleiding slechts marginaal toetsen. Niet is komen vast te staan dat de begeleiders inhoudelijk onzorgvuldig of onvoldoende hebben geadviseerd. Dat geldt te meer nu de feedback veelal overeenkwam, in die zin dat alle begeleiders van mening waren dat het werk van de student ondermaats was.
De rechtbank oordeelt verder dat – daargelaten dat op een student in de afstudeerfase een eigen verantwoordelijkheid rust – niet is komen vast te staan dat de hogeschool haar zorgplicht heeft geschonden door niet eerder in te grijpen. Van belang is dat de hogeschool meerdere malen heeft aangedrongen op een persoonlijk gesprek, waarop de student niet is ingegaan. De hogeschool heeft daarnaast geregeld dat de student op den duur aan een speciale groep kon deelnemen. De omstandigheid dat de student in die groep binnen een half jaar is afgestudeerd, brengt – juist vanwege het speciale karakter van die groep – niet mee dat de begeleiding daarvoor niet voldeed.
Kortom, niet is komen vast te staan dat de hogeschool haar zorgplicht heeft geschonden. De vordering wordt afgewezen.
Dirkzwager is aan de zijde van de hogeschool betrokken bij de in dit artikel besproken procedure. Het vonnis is op verzoek beschikbaar.
