Rapport BGK-Integraal 2013; een nieuw rapport vanuit de rechterlijke macht voor het toewijzen van BGK

In de rechtspraktijk worstelt men al geruime tijd met de vraag hoe om te gaan met de vergoeding van buitengerechtelijke kosten ex artikel 6:96 lid 2 BW. Men streeft al lange tijd naar een zo uniform mogelijke beoordeling van gevorderde buitengerechtelijke kosten.

Zo publiceerde een werkgroep ‘Buitengerechtelijke Kosten’ in 1989 een op uniformiteit gericht advies over de beoordeling van buitengerechtelijke kosten. In vervolg op dit advies werd in 2000 het Rapport Voor-werk II gepubliceerd. In dit rapport waren een zevental aanbevelingen gedaan hoe om te gaan met het vergoeden van buitengerechtelijke kosten.

Op 1 juli 2012 zijn in werking getreden de Wet normering van de vergoeding voor kosten ter verkrijging van voldoening buiten rechte (WIK) (Stb. 2012/140) en het bijbehorende Besluit vergoeding voor buitengerechtelijke incassokosten (Besluit BIK) (Stb. 2012/141). De wetgever heeft hiermee slechts een deel van de gevallen geregeld.

Naar aanleiding hiervan is een werkgroep BGK-Integraal samengesteld die alle regelingen over buitengerechtelijke kosten heeft geïnventariseerd, waaronder bijvoorbeeld het formele en materiële toepassingsgebied, de status van de regeling, de wijze van verschuldigd raken, de tarifering en de eventuele matigingsbevoegdheid van de rechter. De werkgroep heeft de regelingen tegen elkaar afgezet en met elkaar vergeleken.

Uit deze inventarisatie is het Rapport BGK-Integraal 2013 ontstaan. Dit Rapport is per 1 november 2013 ingevoerd, gepubliceerd op www.rechtspraak.nl en vervangt het Rapport Voorwerk II.