Onze cliënten zijn zowel aanbesteders (o.a. gemeenten, SW-bedrijven, waterschappen, universiteiten en zorginstellingen) als inschrijvers (o.a. aannemers, leveranciers en architecten). Omdat wij voor beide partijen optreden, kunnen we uw vragen vanuit diverse invalshoeken benaderen.
Al geruime tijd moeten overheidsopdrachten boven de Europese aanbestedingsdrempels in beginsel Europees worden aanbesteed. Inmiddels is echter duidelijk dat overheden veelal ook bij opdrachten ónder die drempel rekening moeten houden met het aanbestedingsrecht, nog naast hun eigen eventuele inkoopbeleid. Dit niet alleen als gevolg van de nieuwe Aanbestedingswet (d.d.1 april 2013), maar ook in verband met de (Europese) beginselen van het aanbestedingsrecht. Daarnaast kunnen private partijen die (vrijwillig) kiezen voor een aanbesteding te maken krijgen met deze beginselen.
De uitgebreide aanbestedingsregelgeving en de vele (soms tegenstrijdige) gerechtelijke uitspraken maken de praktijk vaak complex.
Graag delen wij onze specialistische kennis met cliënten. Daarom organiseren wij workshops voor inschrijvers en aanbesteders. Tijdens de workshops komen alle zaken aan bod die in de aanbestedingspraktijk van belang zijn. Heeft u een specifieke wens? In overleg met één van onze advocaten in aanbestedingsrecht kunnen wij een workshop samenstellen die volledig is toegespitst op uw onderneming of organisatie. Of hebt u een vraag over een aanbestedingstraject? Bel gerust voor een eerste (vrijblijvend) advies met een advocaat aanbestedingsrecht.
Volg ons op Twitter
Tijdens een aanbestedingsprocedure dient een inschrijver open te zijn over relevante veroordelingen of gedragingen die binnen de relevante terugkijktermijn vallen. Een aantal uitsluitingsgronden, onder andere strafrechtelijke veroordelingen, is dwingend en een aantal is facultatief zoals belangenverstrengeling.
Om tot de juiste winnaar te komen, zijn het gunningscriterium en de beoordelingsmethode van belang.
In navolging van de Brabantse voorzieningenrechter oordeelt ook de rechtbank Overijssel in kort geding dat een door een overheidslichaam voorgenomen grondruil zonder voorafgaande openbare procedure niet in strijd is met het Didam-arrest.
Dat hangt vooralsnog af van het net… Recent heeft de rechtbank Rotterdam het oordeel van de Autoriteit Consument & Markt (‘ACM’) bevestigd dat drinkwaterbedrijven geen ondernemingen zijn de zin van de Mededingingswet (‘Mw’). Het misbruikverbod (artikel 24 Mw) en het kartelverbod (artikel 6 Mw) zijn niet op hen van toepassing. De ACM beschouwt beheerders van regionale elektriciteitsnetten (in zeer voorzichtig geformuleerde bewoordingen) momenteel mogelijk als ondernemingen waarop deze verboden van toepassing zijn.
Gunningsbeslissingen blijven in een aanbestedingskortgeding vaak onderwerp van het geschil. Zo ook in deze casus, waar de aanbestedende dienst zo volledig mogelijk was geweest door ook enkele kanttekeningen in de beoordeling van een inschrijving te plaatsen. De voorzieningenrechter oordeelde dat het plaatsen van kanttekeningen in de beoordeling van een inschrijving weinig zinvol is als tegelijkertijd een puntenscore wordt toegekend waaruit volgt dat de inschrijver op het beoordeelde aspect aan alle eisen heeft voldaan. Bij beantwoording van de vraag of de inschrijving een hogere score had moeten krijgen, zijn die kanttekeningen dan niet van belang.
De voorzieningenrechter van de Rechtbank Noord-Holland heeft op 4 augustus 2022 een uitspraak gedaan waarin de vraag centraal staat of een gemeente onrechtmatig handelt door zonder openbare selectieprocedure de huurovereenkomsten te verlengen. Op basis van het Didam-arrest is een openbare selectieprocedure immers het uitgangspunt. De voorzieningenrechter oordeelt dat de gemeente de zittende huurders als de enige serieuze gegadigden mocht beschouwen en daarom van dat uitgangspunt mocht afwijken. Helaas laat de voorzieningenrechter de kans liggen om toe te lichten of het Didam-arrest op huurovereenkomsten van toepassing is.
Onze aanbestedingsblogs zien doorgaans op problemen tijdens de aanbesteding. In deze zaak gaat het echter om problemen ná aanbesteding (specifiek: om de vraag of gemeente Arnhem haar aanbestede raamovereenkomst met een zorgaanbieder mag ontbinden). Het oordeel van rechtbank Gelderland is vooral interessant omdat het ingaat op de uitleg van aanbestede overeenkomsten en de (ir)relevantie van redelijkheid en billijkheid. Leest u vooral verder.
De oorlog in Oekraïne, de coronacrisis, gestegen kosten van vervoer en de grote vraag naar diverse grondstoffen vanuit China. Al deze gebeurtenissen hebben een gemene deler: ze werken kostenverhogend. Steeds vaker doen aannemers dan ook een beroep op kostenverhogende omstandigheden. Zo ook in dit geval. De aannemer dreigde de werkzaamheden neer te leggen totdat opdrachtgeefster het meerdere betaald had. Opdrachtgeefster spande een kort geding aan waarin zij de Raad van Arbitrage voor de Bouw vroeg om aannemer te verplichten de afgesproken werkzaamheden uit te voeren totdat in een bodemprocedure uitspraak is gedaan over de rechtmatigheid van de kostenverhoging. De arbiter wijst die vorderingen toe.
Een inschrijver maakt een fout als gevolg van een onduidelijk doorgevoerde wijziging door de aanbestedende dienst. Mag de fout worden hersteld of leidt het transparantiegebrek tot intrekking en heraanbesteden?
Verliezende inschrijvers die vermoeden dat de winnaar niet voldoet aan de eisen, kunnen dit vaak niet bewijzen wegens een gebrek aan informatie. De aanbestedende dienst ‘zit’ op de informatie en beroept zich doorgaans op de vertrouwelijkheid van die informatie. Een inschrijver kan proberen die informatie te krijgen door middel van een zogeheten 843a-procedure (een civiele procedure waarmee je inzage kan vorderen in stukken van een andere partij) en/of een verzoek om informatie op basis van de Wet open overheid (Woo), de opvolger van de Wet openbaarheid van bestuur.
Op 8 juli jongstleden oordeelde de Brabantse voorzieningenrechter dat een voorgenomen onderhandse grondruil - tussen provincie Noord-Brabant en gemeente Bergeijk enerzijds, en een particulier anderzijds - is toegestaan vanwege uniciteit. In deze blog bespreek ik i) de toepasselijkheid van het Didam-arrest op grondruil en ii) uniciteit.
In mijn vorige blog schreef ik dat het voor inschrijvers lastig is om aan te tonen dat een gegunde partij zijn inschrijving niet waar kan maken. Ook JCDecaux lukte het in een kort geding niet om aan te tonen dat de winnende inschrijver niet voldeed aan de gestelde eisen. Definitieve gunning vond daarom plaats. Pas later, na definitieve gunning, lukte het JCDecaux om haar stelling hard maken. Zij kon de eenmaal gesloten overeenkomst niet meer aantasten maar JCDecaux vorderde schadevergoeding op grond van een onrechtmatige daad. Het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden oordeelde dat JCDecaux voldoende aannemelijk maakte dat de gunning aan de winnaar onrechtmatig was en dat JCDecaux daardoor schade heeft geleden.
“Koeien met gouden horens beloven”, inschrijvers betichten elkaar daar nog wel eens van. Het is vaak lastig voor een inschrijver om aan te tonen dat een gegunde partij zijn inschrijving niet waar kan maken. Zo ook in onderhavige zaak, daar stelt Philadelphia dat de gemeente haar zorgplicht op grond van de Wmo schendt omdat zij voornemens is te gunnen aan zorgaanbieders die volgens Philadelphia hun inschrijving niet waar kunnen maken. De voorzieningenrechter van de rechtbank Amsterdam oordeelt anders en meent dat niet is gebleken van een onrealistische inschrijving.
In het tijdschrift Jurisprudentie Aanbestedingsrecht (JAAN 2022/104, afl. 5) is een noot van Mathijs Jonkers en Tony van Wijk over de vertrouwelijkheid van aanbestedingsstukken onder de Wob/Woo gepubliceerd.
