Bekende horlogemerken laten replica-sites sluiten

BREITLING, BULGARI, CHANEL, CHOPARD, DIOR, GUCCI, LONGINES, OMEGA, PANDORA, PATEK PHILIPPE en TAG HEUER vorderen voor de Rechtbank Den Haag dat internet service provider Altushost een groot aantal websites sluit. Daarop worden 'replica’s' of 'fakes' van producten van deze bekende merken aangeboden. De horlogemerken voeren aan dat AltusHost onrechtmatig als tussenpersoon handelt door websites te hosten waarvan haar kenbaar is gemaakt dat deze inbreukmakend handelen. Volgens hen kan AltusHost de (doorgifte van de) websites met één druk op de knop beëindigen en is AltusHost hiertoe ook rechtens gehouden. De Rechtbank volgt dit betoog.

De rechtbank overweegt dat de houders van de domeinnamen via verschillende wegen zijn gesommeerd de inbreukmakende activiteiten te staken, maar niet gereageerd hebben (in bepaalde gevallen is sprake van fictieve contactgegevens). Daarna is de internet service provider (ISP) gesommeerd om de hosting van de websites te staken en persoonsgegevens van de domeinnaamhouders af te geven.

AltusHost heeft aangevoerd geen tussenpersoon te zijn en dat het gevorderde niet kan worden toegewezen. Echter, onweersproken is dat Nederland als land op de websites is aangemerkt waaruit de producten besteld kunnen worden en waar de producten naar toe kunnen worden gestuurd (via een zogenaamde “drop down lijst”). Ook kan betaald worden met euro’s en zijn de websites in het Engels gesteld, welke taal in Nederland door nagenoeg iedereen met een internetaansluiting begrepen wordt. AltusHost is dus tussenpersoon in de zin van artikel 2.22 lid 3 en lid 6 BVIE, wiens diensten worden gebruikt voor inbreuk op de aan merkhouders toebehorende merken.

AltusHost voert aan dat er minder verstrekkende maatregelen voorhanden zijn dan het gevorderde stakingsbevel jegens de hostingprovider. De merkhouders zouden eenvoudigweg via ICANN de gewraakte domeinnamen kunnen laten schorsen door middel van een procedure. De voorzieningrechter oordeelt echter dat deze procedure voorshands onvoldoende soelaas biedt, enerzijds omdat ICANN niet met de inhoud van websites bezig houdt maar met wie de rechthebbende is op de betreffende domeinnaam en anderzijds omdat deze procedure onweersproken tamelijk langdurig van aard is.

AltusHost voert verder aan dat de merkhouders onvoldoende hebben ondernomen om de websitehouders en/of replicamakers rechtstreeks aan te spreken. Ondank het aanschrijven van de websitehouders, is tot de dag van de zitting echter iedere reactie uitgebleven. Websitehouders waarvan de naam- en adresgegevens bekend zijn, zijn veelal afkomstig uit landen waarvan bekend is dat deze niet met grote voortvarendheid tegen merkinbreukmakers optreden. De voorzieningenrechter is dus van voorlopig oordeel dat aan het vereiste van subsidiariteit is voldaan.

AltusHost heeft betoogd dat de gevorderde bevel disproportioneel is omdat deze niet kan leiden tot het beoogde doel. De websitehouders zouden hun website eenvoudig bij een andere hostingprovider kunnen onderbrengen. De rechter oordeelt dat het betoog is gebaseerd op de veronderstelling dat er geen aanvullende maatregelen zullen worden genomen door de merkhouders. Die veronderstelling moet  worden verworpen, aldus de rechter. Ter zitting is namelijk niet bestreden dat Merkhouders al optreden tegen andere hostingproviders en bijna alle hostingproviders, na aanschrijven, de betreffende websites “offline halen”. Ook is onweersproken gesteld dat de helft van de 6.000 klanten van AltusHost namaakproducten zou verhandelen.

Het gevorderde bevel tot staking van de hosting van de websites wordt toegewezen.