Veel juridische geschillen ontstaan als partijen een verschillende uitleg geven aan een (bepaling in een) contract. De rechter moet dan een oordeel vellen over de meest waarschijnlijke juiste uitleg. In de praktijk gaan veel van dit soort geschillen over de vraag wat de ene partij voor de andere partij had moeten doen of nalaten. Het gaat met andere woorden dan over de uitvoeringsfase van het contract. Maar ook als een contract beëindigd (dus opgezegd of ontbonden) wordt, ontstaan er interpretatieverschillen.
Een recent arrest van het Hof Amsterdam is daarvan een mooi voorbeeld. Een hostingprovider had naar mening van de klant na een opzegging te vroeg de stekker getrokken uit een aantal domeinnaamregistraties. Als gevolg daarvan raakte de klant een aantal domeinnaamregistraties kwijt. Hoe kon dat gebeuren?
Opzeggingsbrief
De klant heeft zijn domeinnamen ondergebracht bij de hostingprovider. Hij betaalt per domeinnaamregistratie van tien jaren eenmalig een bedrag. Ook sluit de klant een dienstverleningscontract met de provider dat jaarlijks automatisch wordt verlengd. De klant besluit om het contract met de hostingprovider op te zeggen. Daarbij schrijft de klant: "[hierbij] bevestig ik dat ik alle onderstaande domeinnamen wens op te zeggen op het einde van de registratieperiode. Ik wens dus ALLE domeinnamen in mijn account niet te verlengen (...) op de vervaldatum. Gelieve goede ontvangst van dit schrijven te bevestigen via email." Daarnaast heeft de klant een lijst opgenomen met de vervaldata van de verschillende domeinnaamregistraties. De klant bedoelt dus te zeggen dat de domeinnaamregistraties moeten voortduren totdat de in de brief genoemde vervaldata zijn bereikt.
De hostingprovider vat de opzegging echter anders op, en geeft een groot aantal van de domeinnaamregistraties vóór de in de brief genoemde vervaldata vrij. Ondanks pogingen om de domeinnamen opnieuw te registreren, zijn er 15 domeinnamen waarbij dat niet lukt.
Domeinnamen te vroeg vrijgegeven
Bij het Gerechtshof Amsterdam ligt de vraag voor of de hostingprovider de opzeggingsbrief zo mocht uitleggen, dat zij de domeinnaamregistraties al eerder mocht vrijgeven. Het Hof oordeelt als volgt:
"De bewoordingen in de brief dat de registraties worden opgezegd "op het einde van de registratieperiode" zijn, in samenhang met het kopje "vervaldatum" en de daaronder genoemde data, zo duidelijk dat zij redelijkerwijs niet anders kunnen worden uitgelegd dan dat [A] de overeenkomsten tot registratie in die zin opzegde dat de registraties dienden voort te duren tot aan de data die onder dat kopje worden genoemd. Niet is betwist dat dit contractueel ook mogelijk was. Een opzegging tegen die data past ook goed bij de inrichting van de overeenkomsten, aangezien tussen partijen vast staat dat [A] slechts eenmaal vooraf een bedrag behoefde te betalen voor de registratie van een domeinnaam gedurende tien jaar. [A] kon de registraties dus tot aan het einde van de periodes van tien jaar laten voortduren zonder daarvoor nog te hoeven betalen. Hostway moest de brief ook daarom redelijkerwijs begrijpen als een opzegging tegen het einde van de registratieperiodes."
Kortom, de provider heeft de domeinnaamregistraties te vroeg stopgezet en is aansprakelijk jegens de klant.
Dit arrest benadruk eens te meer dat heldere communicatie niet alleen belangrijk is bij het sluiten van een contract, maar ook vooral bij het beëindigen daarvan. Wees niet alleen duidelijk in het doel van je communicatie: wil je bijvoorbeeld het contract opzeggen of ontbinden, en tegen welke voorwaarden en termijnen? Maar toets ook af of de wederpartij het heeft begrepen. De klant in de hiervoor besproken zaak had om een bevestiging per e-mail gevraagd, maar die nooit ontvangen. Wellicht was een rechtszaak dus niet nodig geweest als er wel een bevestiging was verstuurd, en het verschil in interpretatie al veel eerder was ontdekt.
