Wanneer iemand overlijdt zonder het maken van een testament en een partner en kinderen achterlaat dan geldt de wettelijke verdeling. Deze automatische verdeling geldt sinds 2003 voor gehuwden en geregistreerd partners met kinderen. De langstlevende partner krijgt alle goederen van de nalatenschap, maar heeft ook de verplichting om alle schulden op zich te nemen. De kinderen zijn erfgenaam, maar krijgen hun erfdeel nog niet in handen. Zij moeten wachten tot de langstlevende overlijdt en hebben tot die tijd een vordering op hun langstlevende ouder (met een waarde ter grootte van hun erfdeel).
Dit wettelijke systeem is veelal de basis voor testamenten. Het idee dat de langstlevende partner kan doorleven zonder daarbij te worden gehinderd door de kinderen spreekt veel mensen aan. De wettelijke regeling is echter beperkt en kan met enkele aanvullingen flexibeler en prettiger in de afwikkeling worden gemaakt.
Hieronder worden een aantal van die aanvullingen genoemd:
- executele
- opeisbaarheidsgronden
- rente
- keuzelegaat zonder inbreng
- uitsluitingsclausule
- voogdij en bewind
Executeur
Wie houdt zich bezig met de afwikkeling van de nalatenschap en zorgt voor de uitvoering van het testament? Via deze link leest u meer over het benoemen van een executeur.
Opeisbaarheidsgronden
De geldvordering van de kinderen is op grond van de wet opeisbaar bij het overlijden van de langstlevende, of eerder in het geval van een faillissement of schuldsanering. Deze opeisbaarheidsgronden kunnen in een testament worden uitgebreid. Zo kan worden bepaald dat de kinderen hun vordering eerder kunnen opeisen als de langstlevende hertrouwt (in gemeenschap van goederen) of als de langstlevende in een verpleeginrichting wordt opgenomen waarvoor een (inkomens- en vermogensafhankelijke) eigen bijdrage voor de zorg geldt.
Rente
De wet geeft aan dat de vorderingen van de kinderen worden verhoogd met een rente. Nu de wettelijke rente lager is dan 6%, zijn de vorderingen op grond van de wet renteloos. De langstlevende kan samen met de kinderen een andere rente overeenkomen. In het testament kan een andere regeling worden opgenomen, bijvoorbeeld een hogere rente. Ook kan worden bepaald dat de langstlevende zelfstandig een andere rente mag vaststellen.
Keuzelegaat zonder inbreng
Het keuzelegaat is een fiscale regeling die ervoor kan zorgen dat de langstlevende partner optimaal gebruik kan maken van de vrijstelling die geldt voor de erfbelasting. De langstlevende partner heeft een vrijstelling voor de erfbelasting van ruim € 630.000,– terwijl de kinderen slechts een vrijstelling hebben van ongeveer € 20.000,–. In de situatie dat de langstlevende partner en de kinderen allemaal voor een gelijk deel tot erfgenaam zijn benoemd, verkrijgen de kinderen ‘op papier’ vaak meer dan hun vrijstelling. Dan moet er dus erfbelasting worden betaald, terwijl de langstlevende partner een deel van zijn of haar vrijstelling onbenut laat. Door middel van dit keuzelegaat wordt het ‘papieren’ erfdeel van de kinderen verkleind ten gunste van de langstlevende partner waardoor er een besparing van erfbelasting optreedt.
Uitsluitingsclausule, voogdij en bewind
Wilt u voorkomen dat uw kind zijn of haar erfenis moet verdelen bij een echtscheiding? En heeft u minderjarige kinderen? Via deze link leest u meer over de uitsluitingsclausule, bewind en voogdij.
Graag adviseren wij u welke testamentvorm bij u past.
