1. Home
  2. Kennis
  3. Artikelen
  4. Vrijwaringen in geval van overnames

Vrijwaringen in geval van overnames

Als een bedrijf wordt verkocht (de aandelen of de activa) dan wordt dikwijls een uitgebreide koopovereenkomst opgesteld. De koopovereenkomst bevat een groot aantal te verwachten bepalingen: wat er wordt verkocht, tegen welke prijs en een garantieregeling die inhoudt dat verkoper voor bepaalde eigenschappen van de onderneming die hij verkoopt, instaat (bijvoorbeeld dat de jaarrekening van het afgelopen boekjaar in overeenstemming met de wettelijke vereisten is ingericht). Het is in toenemende...
Leestijd 
Auteur artikel Claudia van der Most
Gepubliceerd 09 december 2015
Laatst gewijzigd 16 april 2018
Als een bedrijf wordt verkocht (de aandelen of de activa) dan wordt dikwijls een uitgebreide koopovereenkomst opgesteld. De koopovereenkomst bevat een groot aantal te verwachten bepalingen: wat er wordt verkocht, tegen welke prijs en een garantieregeling die inhoudt dat verkoper voor bepaalde eigenschappen van de onderneming die hij verkoopt, instaat (bijvoorbeeld dat de jaarrekening van het afgelopen boekjaar in overeenstemming met de wettelijke vereisten is ingericht). Het is in toenemende mate gebruikelijk dat ook een of meerdere vrijwaringen worden opgenomen. Zo is het ondertussen nagenoeg standaard dat de koper wenst dat een vrijwaring wordt opgenomen die ziet op de belastingverplichtingen. De verkoper staat er jegens de koper voor in dat er sprake is van een juiste, tijdige en volledige nakoming van kort gezegd alle verplichtingen van de vennootschap in kwesties jegens de fiscus tot en met de leveringsdatum. Het maakt daarbij niet uit of de koper of de verkoper weet heeft van mogelijke betalingsachterstanden of discussies die nog met de fiscus gevoerd worden: als uiteindelijk vast komt te staan (bijvoorbeeld door middel van een aanslag) dat de vennootschap in kwestie gehouden is belasting te betalen die ziet op de periode voor de leveringsdatum, dan is de verkoper gehouden de koper (althans de vennootschap) volledig schadeloos te stellen. In tegenstelling tot garanties, kennen vrijwaringen doorgaans geen beperking in tijd. Vorderingen vanwege het niet nakomen van een vrijwaringsverplichting kunnen door de koper bij de verkoper worden neergelegd tot het moment van de wettelijke verjaring (meestentijds vijf jaren). Dit terwijl bij een garantieregeling in de koopovereenkomst een veel beperktere duur wordt overeengekomen waarbinnen de koper eventuele vorderingen moet en mag neerleggen bij de verkoper. Een ander verschil met garanties is dat garanties doorgaans een drempelbedrag en een maximumbedrag voor aansprakelijkheid van de verkoper hebben ingebouwd. Een verkoper kan niet worden aangesproken voor lage vorderingen; deze zullen een bepaald overeengekomen minimumbedrag moeten overschrijden alvorens de koper een claim heeft richting de verkoper. Ook geldt bij garanties meestal dat een verkoper nimmer aansprakelijk is voor een bedrag hoger dan een overeengekomen percentage van de koopprijs. Drempel- en maximumbedragen komen bij vrijwaringen ook wel voor, maar in veel mindere mate.