In de na dit arrest gevoerde schadestaatprocedure is het eveneens aangekomen op een gang naar de Hoge Raad. Op 20 december 2013 is in die schadestaatprocedure door de Hoge Raad het arrest ‘Zwolsche Algemeene/De Greef II’ gewezen.
Over de Zwolsche Algemeene/De Greef-arresten is veel geschreven, maar het eigenaardige verloop van beide procedures is vrij onderbelicht gebleven. In dit artikel zal daarom, ook al zijn inmiddels ruim vijftien jaren verstreken na Zwolsche Algemeene/De Greef I, alsnog op dat verloop worden ingegaan omdat het bepalend is voor de betekenis van de Zwolsche Algemeene/De Greef-arresten. Vooraf zal, voor een volledig beeld van het soort klachten dat aan die procedures ten grondslag lag, eerst de terminologie met betrekking tot ‘whiplash’ worden behandeld.
De conclusie luidt dat het arrest Zwolsche Algemeene/De Greef I niet alleen ‘per ongeluk’ een standaardarrest is geworden waaraan vervolgens meer betekenis is gegeven dan in het arrest is te lezen, maar ook dat het arrest is gewezen op basis van een onvolledig beeld van de werkelijkheid. Toen dat beeld pas jaren later volledig(er) werd, was het arrest intussen al een eigen leven gaan leiden in de rechtspraktijk.
Lees het volledige artikel in het PIV Bulletin 2 van advocaat Peter van Huizen door de publicatie te downloaden.
