De Toegevoegd Notaris

Op 1 oktober 1999 is de Wet op het Notarisambt in werking getreden. Sinds de invoering zijn notarissen meer ondernemer geworden. Zo mogen notarissen zelf bepalen welk tarief in rekening wordt gebracht bij de cliënt, waar voorheen de tarieven van de meest gebruikelijke werkzaamheden nog werden vastgesteld door de overheid. De wet is in 2004 geëvalueerd door de commissie Hammerstein, de uitkomsten zijn vastgelegd in het rapport Hammerstein.

Een van de uitkomsten van het rapport is dat er behoefte is aan een notaris die geen ondernemer is, maar wel kan optreden als notaris.

Nu is het zo dat een notaris altijd ondernemer is. Wanneer een kandidaat-notaris geen ondernemer  wil worden dan blijft hij of zij kandidaat. Een kandidaat-notaris heeft niet de bevoegdheden die de notaris wel heeft, zoals het tekenen van notariële akten. Alleen bij afwezigheid van de notaris mag een ervaren kandidaat-notaris de notaris waarnemen, en de akten tekenen.

Bij de tweede kamer is een voorstel aanhangig om de wet op het notarisambt aan te passen. Onderdeel van dat voorstel is de invoering van de zogenaamde “toegevoegd notaris”.  

Met de invoering van de toegevoegd notaris komt er een alternatief voor een ervaren kandidaat notaris die geen notaris wil worden. De  toegevoegd notaris  krijgt  dezelfde bevoegdheden als de notaris waaronder hij of zij werkzaam is. Het enige verschil is dat de toegevoegd notaris in loondienst is bij de notaris die ondernemer is, en de notaris dus ook de ondernemingsrisico’s draagt. De toegevoegd notaris mag zich waarschijnlijk wel notaris noemen; voor cliënten is het niet van (direct) belang of zij te maken hebben met een notaris of een toegevoegd notaris.

De wet wordt, zoals het nu lijkt, per 1 juli 2011 of 1 januari 2012 gewijzigd, afhankelijk van de duur van de behandeling van het wetsvoorstel in de Tweede en Eerste Kamer.