Door het coronavirus is niet alles meer mogelijk en zijn er veel beperkingen. Daarnaast wordt er veel gevraagd van ieders aanpassingsvermogen en creativiteit. Zo ook in de mode-industrie. Veel modeshows zijn in het begin van de coronacrisis afgelast. Later hebben grotere shows waaronder de London Fashion Week online plaatsgevonden. Modehuizen zijn ook aan de slag gegaan met het bedenken van nieuwe vormen voor het maken van reclame en het genereren van inkomsten. Zo zijn er verschillende kledinglijnen ontwikkeld voor het gebruik in (online) games. Deze ontwikkelingen brengen ook nieuwe vraagstukken met zich mee waaronder op het gebied van het intellectuele eigendomsrecht. Waar moeten modehuizen en spelontwikkelaars in dat geval op letten? Daarover gaat dit blog.
In-games advertising en partnerships
Mede dankzij Covid-19 zijn er in de afgelopen tijd verschillende samenwerkingen ontstaan tussen grote modemerken en verschillende (online) games. In 2019 is Louis Vuitton een samenwerking aangegaan met Roit Games. Samen hebben zij een productlijn ontworpen die zowel virtueel kan worden gedragen in het spel League of Legends als in de fysieke wereld. In 2020 hebben Valentino, Marc Jacobs en Anna Sui ontwerpen gemaakt voor het spel Animal Crossing: New Horizons. Daarnaast heeft Balenciaga haar herfstcollectie van 2021 gepresenteerd in het spel Afterworld: The Age of Tomorrow.
Deze ontwerpen zien er onder andere als volgt uit:
Intellectuele eigendom en aandachtspunten
Het promoten van kledinglijnen in games brengt een aantal vraagstukken met zich mee, waaronder op het gebied van het intellectuele eigendomsrecht.
De eerste vraag die in dit kader van belang is is de vraag wie rechthebbende is op de ontworpen kledinglijnen. De auteurs- en/of modelrechten die mogelijk op de kledinglijn rusten zullen waarschijnlijk toekomen aan de kledingontwerper. De ontwikkelaar van het spel zal hierdoor toestemming moeten krijgen van de ontwerper om de kleding te verwerken in (de broncode van) het spel.
Daarnaast wordt de kleding gedragen door de karakters van het spel. Het is goed mogelijk dat het modehuis in haar promotie gebruik wil maken van beelden uit het spel, inclusief de karakters die de kleding dragen. Het auteursrecht op de broncode van het spel en de grafische vormgeving liggen waarschijnlijk bij de ontwikkelaar van het spel. Het modehuis heeft voor dat gebruik toestemming nodig van de spelontwikkelaar.
Ook zal in het spel waarschijnlijk gebruik worden gemaakt van de merkrechten van de modehuizen. Voor het gebruik van het merk dient de spelontwikkelaar ook toestemming van de merkhouder te krijgen. Voor de merkhouder is het van belang om te controleren of haar merken wel geregistreerd staan voor de warenklasse (online) spellen/games en/of software.
Tevens is het mogelijk dat de kledingontwerpen zowel in de offline als online wereld kunnen worden nagemaakt. Het modehuis zal in dat geval met de spelontwikkelaar afspraken kunnen maken over hoe er moet worden gehandeld om het moment dat een speler inbreukmakende ontwerpen gebruikt en/of verhandelt.
Aangezien de intellectuele eigendomsrechten van verschillende houders samensmelten is het van belang om in een contract vast te leggen wie de eigenaar is van de verschillende intellectuele eigendomsrechten en welke (gebruiks)rechten de ander verkrijgt.
Tot slot is het voor zowel het modehuis als de spelontwikkelaar van belang om vast te stellen wat het doel is van de samenwerking. Wil het modehuis het spel enkel gebruiken als middel om haar producten aan de man te brengen of ziet zij het als een directe inkomsten genererende mogelijkheid waarbij zij een deel van de opbrengst van de aankopen van haar in-game ontwerpen wenst te ontvangen? Ook hierover moeten afspraken worden gemaakt.
Overeenkomsten
Hoe kunnen al deze afspraken nu het best worden vormgegeven? Er zijn verschillende mogelijkheden. Er kunnen bijvoorbeeld licentieovereenkomsten of samenwerkingsovereenkomsten worden opgesteld waarin partijen elkaar over en weer (onder bepaalde voorwaarden) toestemming geven voor het gebruik van hun intellectuele eigendomsrechten. Ook kunnen daarin afspraken worden gemaakt over de eventuele vergoedingen voor het gebruik van die rechten. Daarnaast kunnen er afspraken worden gemaakt over aansprakelijkheid en de duur van de samenwerking.
Wilt u meer weten over licentieovereenkomsten? Lees dan ook de blogreeks van mijn collega Christel Jeunink.
Tot slot
Samenwerkingen tussen modehuizen en spelontwikkelaars zijn nog vrij nieuw. Toch is het interessant om deze samenwerkingen te blijven volgen. Zullen steeds meer modehuizen zowel fysieke als virtuele kledinglijnen ontwerpen? Zullen er ook modehuizen ontstaan die enkel virtuele kledinglijnen gaan ontwerpen? Zal kleding online net zo vaak worden nagemaakt als offline? En hoe worden deze inbreuken dan aangepakt? Allemaal vraagstukken die nog beantwoord moeten worden.
Heeft u vragen over (de exploitatie van) uw kledingontwerpen neem dan gerust contact met mij op.
Lorena van den Berg, advocaat intellectuele eigendomsrecht
