Groen licht voor de uitbreiding van Lelystad Airport

In een uitspraak van 18 januari 2017 (ECLI:NL:RVS:2017:129) heeft de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State de beroepen tegen het bestemmingsplan tot uitbreiding van Lelystad Airport (luchthaven Lelystad) ongegrond verklaard. De weg is nu vrij om met de uitbreiding te beginnen.

De besluiten tot uitbreiding
Op 12 maart 2015 heeft de regering een luchthavenbesluit voor Lelystad Airport vastgesteld. Dit besluit biedt de mogelijkheid voor een verlenging van de start- en landingsbaan van 1.250 naar 2.700 meter en een verbreding van 30 naar 45 meter. Deze vergroting zorgt ervoor dat ook zwaardere vliegtuigen gebruik kunnen maken van de landingsbaan. Het besluit beoogt de groei van Lelystad Airport te stimuleren. Naar aanleiding van het luchthavenbesluit heeft de raad van Lelystad op 12 januari 2016 het bestemmingsplan “Lelystad – Uitbreiding luchthaven” vastgesteld. Dit plan maakt een start- en landingsbaan mogelijk met een lengte van 2.700 meter en een breedte van 45 meter. Ook voorziet het plan in de oprichting van een nieuwe passagiersterminal op het luchthaventerrein.

De beroepen tegen het bestemmingsplan
Twee agrariërs en de Vogelbescherming zijn in beroep gegaan tegen het besluit tot vaststelling van het bestemmingsplan. Het beroep van agrariër 1 (een akkerbouwer en pluimveehouder) is gericht tegen de gevolgen van de naderingsverlichting van de start- en landingsbaan voor zijn bedrijfsvoering, omdat deze verlichting onder andere op zijn grond moet worden geplaatst. Agrariër 2 (een akkerbouwer) stelt dat de raad in het kader van de externe veiligheid onvoldoende rekening heeft gehouden met de ligging van zijn windturbine in het verlengde van de start- en landingsbaan. Volgens de Vogelbescherming leidt de uitbreiding van de start- en landingsbaan onder meer tot een aantasting van de natuurlijke kenmerken van de beschermde Natura 2000-gebieden in de omgeving van de luchthaven.

De verhouding tussen luchthavenbesluit en bestemmingsplan
Een inhoudelijke bespreking van de beroepen laat ik achterwege; de slotsom is dat de Afdeling alle beroepen ongegrond verklaart. Ik richt mij daarentegen op de eerste vraag waar de Afdeling zich in deze zaak over heeft gebogen: staat er überhaupt bestuursrechtelijke rechtsbescherming open tegen het plandeel over de start- en landingsbaan? Dit plandeel geeft immers uitvoering aan het luchthavenbesluit en tegen dit besluit kan géén beroep worden ingesteld omdat het een algemene maatregel van bestuur is. Voor een antwoord op deze vraag gaat de Afdeling te rade bij de wetsgeschiedenis van de Wet luchtvaart (in het bijzonder artikel 8.10). Na een uitvoerige analyse concludeert de Afdeling dat de wetgever de mogelijkheid van beroep tegen het bestemmingsplan ter uitvoering van het luchthavenbesluit niet uitdrukkelijk heeft uitgesloten (zie r.o. 11-21). Om die reden verklaart de Afdeling beide agrariërs en de Vogelbescherming ontvankelijk in hun beroep tegen het plandeel over de start- en landingsbaan. De Afdeling gaat vervolgens over tot een inhoudelijke beoordeling van de beroepen.

Conclusie
Deze uitspraak toont dat belanghebbenden bij de Afdeling ontvankelijk zijn in hun beroep tegen een bestemmingsplan dat uitvoering geeft aan een luchthavenbesluit, ondanks dat dit besluit als een algemene maatregel van bestuur moet worden aangemerkt.

Wilt u meer weten over ruimtelijke projecten en bestemmingsplannen? Neem contact op met Jelmer Keur, advocaat sectie Overheid & Vastgoed.