In de praktijk blijkt er nog wel eens verwarring te bestaan over de klic-melding en de registratie van netwerken. Beide zaken gaan over kabels en leidingen en worden verwerkt bij het Kadaster, maar meer overeenkomsten zijn er niet.
Op grond van de Wet Informatie-uitwisseling Ondergrondse Netten (afgekort de WION, ook wel de grondroerdersregeling genoemd) zijn gravers (grondroerders) verplicht om bij elke “mechanische grondroering” een graafmelding te doen bij het Kadaster. Het Kadaster vraagt bij de netbeheerders op of ze in het gebied van de graving een kabel en/of leiding hebben liggen. Het Kadaster verzamelt de reacties van alle netbeheerders om die informatie door te zetten aan de grondroerder.
Doel van de grondroerdersregeling is om graafschade te voorkomen. De graafmelding wordt ook wel klic-melding genoemd. Klic staat voor Kabels en Leidingen Informatie Centrum. Het Kadaster heeft bij de invoering van de WION in 2008 de dienstverlening van het KLIC overgenomen.
Iets anders is de registratie van netwerken bij het Kadaster. De Hoge Raad heeft in de kabelarresten van 2003 bepaald dat kabels en leidingen onroerend zijn. Deze arresten hebben tot gevolg gehad dat per 1 februari 2007 een nieuw lid aan artikel 5:20 van het Burgerlijk Wetboek is toegevoegd. In dit nieuwe lid 2 is bepaald dat de eigendom van een net toebehoort aan de bevoegd aanlegger van dat net (of aan diens rechtsopvolger). De inschrijving van een net in de openbare registers is geen constitutief vereiste voor het verkrijgen van de eigendom. Degene die bevoegd heeft aangelegd is eigenaar. Op grond van de wet (artikel 3:84 BW) dient een onroerende zaak overgedragen te worden middels een notariële akte en inschrijving daarvan in de openbare registers. Ook bij bezwaring van de onroerende zaak (met bijvoorbeeld hypotheek) geldt de verplichting van een notariële akte en inschrijving. Overdracht en bezwaring van een net, bestaande uit kabels en/of leidingen bestemd voor het transport van vaste, vloeibare of gasvormige stoffen, van energie of van informatie kan pas plaatsvinden nadat de aanleg van het net als zodanig is geregistreerd bij het Kadaster.
Registratie vindt plaats middels een notariële akte en inschrijving daarvan in de openbare registers. De notaris controleert aan de hand van bewijsstukken of degene die wil registreren ook daadwerkelijk de bevoegd aanlegger is. Als het hem genoegzaam is gebleken kan het net worden geregistreerd. Aan de notariële akte wordt een tekening gehecht waarop de ligging van het net is weergegeven (de netwerktekening). Na inschrijving kan het net worden overgedragen en/of bezwaard.
Als een net is geregistreerd, en het Kadaster dus in principe bekend is met de ligging van het net, dient de netbeheerder (toch nog) de nodige informatie te verschaffen bij een klic-melding. Registratie van een net zorgt dus niet voor een ontheffing van de WION. En wie informatie verschaft aan het Kadaster op basis van WION claimt daarmee niet de eigendom. Daarvoor is registratie van een net nodig.
Als u meer informatie wilt over de juridische aspecten van een klic-melding of graafschade kunt u terecht bij de heer mr. S.J.H. van de Kant van de afdeling Ondernemingsrecht (advocatuur). Voor meer informatie over de registratie van netwerken kunt u terecht bij mevrouw mr. A.D. Bisseling van de afdeling Vastgoed (notariaat).
Klic-melding versus registratie van netwerken
In de praktijk blijkt er nog wel eens verwarring te bestaan over de klic-melding en de registratie van netwerken. Beide zaken gaan over kabels en leidingen en worden verwerkt bij het Kadaster, maar meer overeenkomsten zijn er niet.Op grond van de Wet Informatie-uitwisseling Ondergrondse Netten (afgekort de WION, ook wel de grondroerdersregeling genoemd) zijn gravers (grondroerders) verplicht om bij elke “mechanische grondroering” een graafmelding te doen bij het Kadaster. Het Kadaster vraagt...
Leestijd
Auteur artikel
Anouk Bisseling
Gepubliceerd
19 mei 2015
Laatst gewijzigd
16 april 2018