Geschil tussen ouders en school
De kwestie gaat in de kern over ouders die vinden dat de school onvoldoende zorg heeft betracht jegens hun zoon. Volgens de ouders is te laat ontdekt dat het kind dyslectisch is. De rechtbank wijst dit echter (in de kern) af. Uit alles blijkt dat de school (zeer) veel gedaan heeft en het zijn juist de ouders die logopedie-advies hebben genegeerd (terwijl juist door logopedist dyslexie waarschijnlijk zou zijn ontdekt). Alleen op een klein detailpunt heeft de school onhandig gehandeld en om die reden krijgen de ouders nog een klein bedrag aan kosten vergoed.
AVG aspecten: onrechtmatig, maar geen schade
In de kwestie zit ook een interessante overweging over de AVG. De ouders verweten de school dat deze:
- de gegevens over andere leerlingen niet voldoende had geanonimiseerd; en
- informatie over hun privésituatie in het leerlingendossier had opgenomen.
Met het eerste verwijt is de rechtbank snel klaar: de ouders gaan niet over de verwerkingen van gegevens van andere leerlingen.
Bij het tweede verwijt gaat de school echter nat. De school weet niet te onderbouwen waarom de gegevens in het dossier zitten. De rechtbank geeft aan best redenen te kunnen bedenken die maken dat de gegevens rechtmatig worden verwerkt, maar dan moet de school die wel zelf aanvoeren. En dat heeft de school niet gedaan, hetgeen maakt dat de verwerking onrechtmatig is:
5.21 De basisschool maakt niet goed duidelijk waarom zij gegevens over de achtergronden van het gezin van [naam 1] had mogen verwerken. De basisschool doet geen duidelijk beroep op enige reden die deze verwerking rechtmatig zou kunnen maken. De basisschool stelt alleen dat deze verwerking niet “per se zonder betekenis is.” Dat standpunt is mogelijk juist (om maar eens een voorbeeld te noemen: als een ouder van een leerling agressief is en snel tot fysiek geweld overgaat, dan kan het rechtmatig zijn om dat vast te leggen). Het standpunt van de basisschool had nadere onderbouwing gevergd: waarom is de verwerking in dit geval dan niet zonder betekenis? Die onderbouwing ontbreekt. Bij gebreke daarvan is de rechtbank van oordeel dat de onderhavige verwerking van persoonsgegevens onrechtmatig is.
Dat de school onrechtmatig heeft gehandeld wil echter nog niet zeggen dat de ouders (dus) recht hebben op een schadevergoeding. Onder verwijzing naar de kwestie Österreichische Post en het EBI-arrest oordeelt de rechtbank dat voor vergoeding van immateriele schade aan een bepaalde lat moet worden voldaan die de ouders hier niet halen. Enkele onvrede is onvoldoende om geld te krijgen.
Slotopmerking
De school komt in dit geval er redelijk goed vanaf. Dat er nu geen schadeclaim wordt toegewezen voor de onrechtmatige verwerking van persoonsgegevens wil echter niet zeggen dat de school altijd (in economische zin) vrijuit gaat.
De toezichthouder Autoriteit Persoonsgegevens kan immers ook boetes opleggen en die zijn in potentie stevig (oplopend tot 20 miljoen euro). Het is in die zin wel schokkend om te zien dat de school in de procedure kennelijk weinig verder kwam dan dat de verwerking van persoonsgegevens "per se zonder betekenis" is. Dat lijkt me een verantwoording waar de AP zeker geen genoegen mee zal nemen.
Scholen doen er dus, juist ook gelet op de zware (zorg)plichten die op hen worden gelegd, goed aan kritisch te toetsen welke gegevens zij in leerlingendossiers en andere systemen bijhouden (en welke gegevens beter niet verwerkt kunnen worden).
Het is verder aardig om te zien dat het schadevergoedingsrecht in AVG-kwesties opnieuw zo nuchter wordt behandeld. Anders dan sommige claimclubs willen doen voorkomen is het vooralsnog bepaald niet zo dat er in privacykwesties vaak en/of veel geld aan immateriële schade wordt toegewezen.
Heeft u vragen over privacyrecht? Neem gerust contact op.
