Wkkgz: contouren nieuwe geschillencommissie bekend

Op 1 januari van dit jaar is de Wet kwaliteit, klachten en geschillen zorg (Wkkgz) in werking getreden. Deze wet bevat diverse verplichtingen voor zorgaanbieders. Zo staat in de wet dat iedere zorgaanbieder een schriftelijke klachtenregeling moet hebben (artikel 13) en dat iedere zorgaanbieder moet zijn aangesloten bij een onafhankelijke geschillencommissie (artikel 18). Met name deze laatste verplichting is nieuw. Zorgaanbieders moeten op 1 januari 2017 aan deze verplichtingen voldoen.

Over de geschillencommissie
Op grond van de Wkkgz rust op de zorgaanbieder de plicht om een klacht van een patiënt, vertegenwoordiger van de patiënt of nabestaande van de patiënt zorgvuldig te onderzoeken. Na afronding van het onderzoek moet de zorgaanbieder aan de klager laten weten wat zijn oordeel is. In beginsel moet het onderzoek binnen zes weken na het indienen van de klacht zijn afgerond.

De geschillencommissie komt, uitzonderingen daargelaten, in beeld als de klager van mening is dat zijn klacht niet naar tevredenheid is behandeld. De geschillencommissie doet bij wijze van bindend advies uitspraak. Het meest in het oog springende verschil ten opzichte van de huidige klachtencommissies van zorgaanbieders is dat de onafhankelijke geschillencommissie ook een schadevergoeding aan de klager  kan toekennen (in beginsel tot 25.000 euro). Op dit moment kan de patiënt met een vordering tot schadevergoeding alleen bij de civiele rechter terecht. De geschillencommissie moet een toegankelijk en laagdrempelige instantie worden die in één procedure zowel een inhoudelijke uitspraak over het handelen van de zorginstelling kan doen als schadevergoeding kan toekennen.

De Wkkgz bevat de eis dat een geschillencommissie wordt opgericht door “een of meer representatief te achten cliëntenorganisaties en een of meer representatief te achten organisaties van zorgaanbieders” (artikel 19 lid 2). Deze eis moet voorkomen dat een grote zorgaanbieder besluit om een eigen geschillencommissie op te richten waarvan de onafhankelijkheid in het geding zou kunnen komen.

Geschillencommissie ziekenhuizen
Vorige week maakte de Nederlandse Vereniging van Ziekenhuizen (NVZ) bekend dat zij met  de Nederlandse Federatie van Universitair Medische Centra (NFU) en vertegenwoordigers van patiëntenorganisaties, cliëntenraden en aansprakelijkheidsverzekeraars in overleg is over de instelling van een geschilleninstantie voor alle ziekenhuizen.

Samen hebben deze partijen een ‘Programma van Eisen’ opgesteld. Dit Programma bevat (minimum)standaarden voor de inrichting van de geschillencommissie. Het doel hiervan is om de landelijke uniformiteit en kwaliteit van geschilbeslechting op grond van de Wkkgz te bevorderen. Het Programma bevat zowel eisen die zien op de inrichting van de geschillencommissie, eisen die verband houden met de behandeling van geschillen en eisen die betrekking hebben op de kosten van een procedure bij de geschillencommissie.

Uit het Programma blijkt ook dat de betrokken partijen het erover eens zijn dat het aantal geschillencommissies niet te groot moet worden. Vanuit het oogpunt van kostenbeheersing én uniformiteit is het niet wenselijk is dat er een lappendeken aan geschillencommissie(tjes) gaat komen. Serieuze opties zijn wat mij betreft één landelijk werkende geschillencommissie waarbij alle zorgaanbieders zijn aangesloten, een geschillencommissie per regio of een geschillencommissie per sector. Het grote voordeel van deze laatste optie is dat de samenstelling van de geschillencommissie op de sector kan worden afgestemd. Het lijkt erop dat de brancheverenigingen van ziekenhuizen bezig zijn met de oprichting van een geschillencommissie waarbij alle ziekenhuizen zich kunnen aansluiten. Mogelijk ontstaan deze initiatieven ook binnen andere sectoren. In ieder geval is het zaak om niet te lang te wachten met het treffen van de noodzakelijke voorbereidingen. 1 januari 2017 is het immers zo.