Samen met mijn sectiegenoot Anuschka van Zanten schreef ik deze blog over de bewijslast van een werkgever in een ontslagprocedure bij grensoverschrijdend gedrag. Is het ter ore komen van grensoverschrijdend gedrag - vergezeld van schriftelijke verklaringen hierover - voldoende voor het beëindigen van een dienstverband?
Verschenen in JOR 2023/61: annotatie betreffende de (on)mogelijkheid om een civielrechtelijk bestuursverbod voorwaardelijk op te leggen, geschreven door onze specialist Daan Baas.
Een werkgever is op grond van artikel 7:658 BW verplicht om de lokalen, werktuigen en gereedschappen waarin of waarmee hij de arbeid doet verrichten, op zodanige wijze in te richten en te onderhouden alsmede voor het verrichten van de arbeid zodanige maatregelen te treffen en aanwijzingen te verstrekken als redelijkerwijs nodig is om te voorkomen dat de werknemer in de uitoefening van zijn werkzaamheden schade lijdt. Maar ten opzichte van welke personen geldt deze zorgplicht ook alweer?
Aansprakelijkheid van exploitant voor schade door val in trampolinehal blijft ondanks geschonden instructieverplichting (zorgvuldigheidsnorm), omdat de schade ook was ontstaan indien de instructieverplichting wél was nagekomen (causaal verband ontbreekt). Eveneens kwalificeert een product niet als ‘gebrekkig’, indien het voldoet aan de functie die het behoort te hebben. Dat volgt uit de beschikking van de Rechtbank Rotterdam van 24 januari 2023.
Het vonnis van de rechtbank Noord-Holland heeft betrekking op een ongeval dat in de middag van 4 augustus 2020 plaatsvindt tussen een automobilist en een (elektrische) fietser. De rechtbank oordeelt dat de automobilist aansprakelijk is op grond van artikel 185 lid 1 WVW jegens Menzis (zorgverzekeraar fietser). Voorts volgt uit het vonnis dat een verzekeraar jegens de aansprakelijke partij (in het kader van de causaliteitsverdeling) geen beroep kan doen op de zogenoemde 50%- of de 100%-regel en wordt geen toepassing gegeven aan de billijkheidscorrectie. In de in deze uitspraak aan de orde zijnde kwestie leidt dit ertoe dat de automobilist weliswaar aansprakelijk is voor de schade van Menzis, maar jegens haar niet schadeplichtig is.
In een recent vonnis van de Rechtbank Overijssel van 30 november 2022 wordt nog eens bevestigd dat de zogenoemde 50%-regel (anders dan de billijkheidscorrectie) niet doorwerkt in de regresverhouding tussen verzekeraars. In de in deze uitspraak aan de orde zijnde kwestie leidt dit ertoe dat het verkeersslachtoffer uiteindelijk (door de toepasselijkheid van de 50%-regel en een billijkheidscorrectie) een vergoeding ontvangt voor 75% van haar schade, terwijl haar ziektekostenverzekeraar (doordat zij zich wel op de billijkheidscorrectie, maar niet op de 50%-regel kan beroepen) aanspraak kan maken op ‘slechts’ 50% van de door haar gemaakte kosten.
In een drietal arresten van 9 december 2022 heeft de Hoge Raad helderheid geboden over het hinderpaalcriterium dat centraal staat bij de aanhoudende discussie over de vrije artsenkeuze.
De kantonrechter van de rechtbank Amsterdam heeft in een recente uitspraak geoordeeld dat Picnic inbreuk heeft gemaakt op het portretrecht van een oud-werknemer. Door op grote schaal gebruik te maken van haar portret zonder dat de oud-werknemer daarvoor expliciet toestemming heeft gegeven, heeft Picnic naar het oordeel van de kantonrechter onrechtmatig gehandeld. Picnic dient de oud-werknemer € 10.000,-- te betalen aan immateriële schadevergoeding.
De afgelopen jaren werkt de Europese Unie (EU) aan wet- en regelgeving om de ontwikkeling van artificial intelligence (AI) in goede banen te leiden. AI-systemen kunnen namelijk de nodige risico’s opleveren, maar bieden ook mooie mogelijkheden voor bijvoorbeeld de gezondheidszorg, vervoer en automatisering. In dit blog bespreek ik twee recente voorstellen van de EU: de AI Act en de Richtlijn AI-aansprakelijkheid.
Bij het sluiten van een overeenkomst spelen vaak ook de algemene voorwaarden een belangrijke rol. Om een geldig beroep te kunnen doen op een beding uit de algemene voorwaarden moet echter wel aan een aantal vereisten zijn voldaan. Zo moeten de algemene voorwaarden op de overeenkomst van toepassing zijn verklaard én ter hand zijn gesteld. In een recent arrest van de Hoge Raad ging het om de vraag of de gebruiker van algemene voorwaarden een beroep kon doen op de zogenaamde bekendheidsuitzondering op de terhandstellingsplicht (ECLI:NL:HR:2022:1599).
Verzekeraars krijgen in de praktijk meer dan eens het verwijt van secundaire victimisatie tegengeworpen. Door een verandering van het leerstuk van de Hoge Raad zouden die verwijten nog wel eens vaker kunnen voorkomen. Hieronder leest u waarom.
Het WOB-verzoek van de Stichting Handhaving Vrije Artsenkeuze over artikel 13 Zorgverzekeringswet (Zvw) heeft aan het licht gebracht dat VWS erkent dat een generiek kortingspercentage in strijd is met de wet.
