Gecombineerde vergunning
Niet voor iedere arbeidsmigrant die in Nederland in de zorg wil gaan werken zijn de vergunningen met een looncriterium of een opleidingseis geschikt. Ofwel het aan te bieden salaris zal niet marktconform zijn ofwel de vreemdeling heeft geen bachelor- of masterdiploma. De vergunning die in dat geval overblijft is de (reguliere) vergunning voor arbeid en verblijf.
Een werkgever verkrijgt de GVVA indien voldaan is aan een aantal (strenge) voorwaarden:
Prioriteitgenietend aanbod
De belangrijkste voorwaarde is dat er geen prioriteitgenietend aanbod op de arbeidsmarkt aanwezig mag zijn. Met andere woorden: er is geen geschikte Nederlandse werknemer of een werknemer uit een EU- of EER-land (of Zwitserland) te vinden. De vacature voor de arbeidsplaats moet in ieder geval vijf weken voor het indienen van de vergunningsaanvraag aan het UWV zijn gemeld.
Voldoende inspanningen
Daarnaast moet de werkgever kunnen aantonen dat hij voldoende inspanningen heeft geleverd om de arbeidsplaats door prioriteitgenietend aanbod op te vullen. Dit houdt (doorgaans) in dat de werkgever minstens een aantal maanden via verschillende kanalen moet hebben gezocht (denk aan het plaatsen van advertenties (op het internet) en de inschakeling van (internationale) uitzendbureaus).
Marktconforme arbeidsvoorwaarden, arbeidsomstandigheden en arbeidsverhoudingen
Er moet sprake zijn van marktconforme arbeidsvoorwaarden, arbeidsomstandigheden en arbeidsverhoudingen. Hierbij gaat het erom wat in de betreffende bedrijfstak wordt gezien als ‘normaal’. De vreemdeling dient daarnaast een periode van een maand in ieder geval een bedrag gelijk aan het minimumloon te verdienen.
De arbeidsmarkttoets laat de IND aan het UWV over. Hoewel het UWV in branches buiten de zorg de aanvragen voor een GVVA, meer specifiek het prioriteitgenietend aanbod, (onnodig) zwaar toetst en moeite heeft om afstand te doen van de werkwijze die gebaseerd is op de twintig jaar oude situatie waarin er meer werklozen waren dan vacatures, is ons bekend dat het UWV voor wat betreft werknemers in de zorg wél rekening houdt met de huidige stand van zaken en het feit dat er in Nederland (en binnen de rest van de EU) onvoldoende (zorg)personeel te vinden is.
Het sprekende voorbeeld (dat ook veelvuldig in de media voorbij is gekomen) is dat van de Filipijnse verpleegkundigen. Deze vreemdelingen zijn doorgaans goed opgeleid en hebben veel ervaring. Na een intensieve training op het gebied van de Nederlandse cultuur en taal, zijn ze voldoende geschikt om zorg te verlenen in Nederland. Inmiddels zijn er dus ook al meerdere Filipijnse verpleegkundigen naar Nederland vertrokken. Het kan dus wel.
Afsluiting
In deze blog hebben wij toegelicht welke voorwaarden gelden voor een GVVA en dat deze doorgaans moeilijk te verkrijgen vergunning wel degelijk een oplossing kan bieden voor het tekort aan zorgpersoneel. In blog 4 en 5 gaan wij dieper in op de verplichtingen die gelden vanuit het gezondheidsrecht.
