Jeugdwet: uitspraken november

Rechtbank Midden-Nederland 6 november 2025 (datum publicatie: 6 november 2025) (ECLI:NL:RBMNE:2025:5807) 

Samenvatting: De rechtbank heeft het verzoek om een voorlopige voorziening toegewezen tegen een Jeugdwet-besluit van het college van Lelystad. Het college had besloten dat de zoon van verzoekster, gediagnostiseerd met ASS, overging naar een andere zorgaanbieder, wat zou leiden tot een directe terugkeer naar huis. De voorzieningenrechter oordeelde dat er sprake was van spoedeisend belang, omdat de voortzetting van de huidige zorg onzeker was en de beslissing op bezwaar lang op zich liet wachten. Het bezwaar heeft een redelijke kans van slagen omdat het college onvoldoende had gemotiveerd waarom een directe terugkeer naar huis nodig was. Het besluit werd geschorst, waardoor de jeugdhulp bij de huidige instelling moet worden voortgezet en betaald.

Kernpunt: Jeugdwet-besluit geschorst wegens onduidelijke motivering en belang van kind bij voorzetting huidige zorg.

Wmo 2015: uitspraken november

Rechtbank Amsterdam 26 augustus 2025 (datum publicatie: 5 november 2025) (ECLI:NL:RBAMS:2025:6234)

Samenvatting: De rechtbank verklaarde het beroep tegen de afwijzing van een Wmo-aanvraag voor een financiële tegemoetkoming voor verhuizing en inrichting gegrond. Eiser, met een licht verstandelijke beperking en psychische klachten, ervaart overlast door zijn woonsituatie bij een drukke rotonde. De gemeente baseerde de afwijzing op een advies dat stelde dat omgevingsfactoren (geluid en prikkels) weliswaar schadelijk zijn, maar niet onder de Wmo 2015 vallen. De rechtbank oordeelde dat dit advies een motiveringsgebrek heeft, omdat omgevingsfactoren die in causaal verband staan met beperkingen wél meegewogen moeten worden. Het bestreden besluit werd daarom vernietigd.

Kernpunt: Omgevingsfactoren die causaal verband houden met beperkingen moeten worden meegewogen in Wmo-besluiten.

Rechtbank Den Haag 11 september 2025 (datum publicatie: 4 november 2025) (ECLI:NL:RBDHA:2025:20124) 

Samenvatting: De rechtbank verklaarde het beroep van eiseres tegen de afwijzing van haar Wmo-aanvraag voor begeleiding ongegrond. Eiseres had begeleiding gevraagd wegens onder andere een vermoeden van autisme. Verweerder wilde nader onderzoek doen naar haar beperkingen, maar eiseres werkte hier niet aan mee in de bezwaarfase. De rechtbank oordeelde dat verweerder aan de onderzoeksplicht voldeed, maar dat de aanvraag mocht worden afgewezen omdat eiseres haar medewerkingsplicht schond en daardoor het recht op een maatwerkvoorziening niet kon worden vastgesteld. Verweerder moest wel de proceskosten vergoeden wegens een onzorgvuldigheidsgebrek in het besluit.

Kernpunt: Afwijzing Wmo-aanvraag begeleiding is terecht bij gebrek aan noodzakelijk onderzoek.

Rechtbank Gelderland 11 november 2025 (datum publicatie: 14 november 2025) (ECLI:NL:RBGEL:2025:9536) 

Samenvatting: De rechtbank verklaarde het beroep van eiseres ongegrond tegen de afwijzing van meerdere Wmo-maatwerkvoorzieningen, waaronder de opleidingskosten van een psychiatrie-assistentiehond. De afwijzing van de hulphondkosten was terecht, aangezien het college, conform vaste CRvB-rechtspraak, niet gehouden is deze te verstrekken onder de Wmo. Ook het gevraagde pgb voor begeleiding door haar moeder (sociaal netwerk) werd afgewezen omdat dit al als gebruikelijke hulp/mantelzorg werd verleend en een pgb geen inkomensvoorziening is. Tot slot werden de aangevraagde woonvoorzieningen (traplift en geluidsisolatie) niet noodzakelijk geacht.

Kernpunt: Afwijzing Wmo-voorziening (hulphond, pgb moeder, woningaanpassing) was terecht conform geldende jurisprudentie.

Rechtbank Gelderland 5 november 2025 (datum publicatie: 11 november 2025) (ECLI:NL:RBGEL:2025:9332) 

Samenvatting: De rechtbank verklaarde het beroep van eiseres gegrond tegen de afwijzing van de opleidingskosten voor een hulphond en de toekenning van ambulante begeleiding op grond van de Wmo. Hoewel de rechtbank de vaste CRvB-rechtspraak over de afwijzing van hulphondkosten volgde, oordeelde zij dat 24-uurs zorg in de nabijheid noodzakelijk is. Het college week onzorgvuldig en onvoldoende gemotiveerd af van het advies van Factum dat 24-uurs zorg nodig was. Het college had Stap 4 van het stappenplan onvoldoende beoordeeld, met name de (on)mogelijkheden van gebruikelijke hulp/mantelzorg door de overbelaste partner. Het besluit wordt vernietigd, en het college moet een nieuw besluit nemen.

Kernpunt: Beroep gegrond wegens onzorgvuldige beoordeling 24-uurs zorgbehoefte en overbelasting mantelzorger.

Rechtbank Overijssel 3 november 2025 (datum publicatie: 10 november 2025) (ECLI:NL:RBOVE:2025:6314) 

Samenvatting: De rechtbank vernietigde het besluit van het college tot afwijzing van een Wmo-aanvraag voor een traplift, omdat het college onterecht stelde dat eiseres de noodzaak tot ondersteuning kon vermijden. Eiseres was verhuisd naar een ongeschikte, maar passend te maken woning. De rechtbank oordeelde dat eiseres, gezien haar beperkingen en doenvermogen, voldoende rekening had gehouden met haar situatie en langdurig naar een passende woning had gezocht. Het college had de afwijzing niet op de grond van vermijdbare noodzaak mogen baseren. Het college moet de noodzaak van de traplift opnieuw beoordelen.

Kernpunt: Afwijzing traplift onterecht want verhuizing was niet vermijdbaar gezien eiseres’ doenvermogen.

Rechtbank Rotterdam 16 oktober 2025 (datum publicatie: 10 november 2025) (ECLI:NL:RBROT:2025:13033) 

Samenvatting: De voorzieningenrechter van de rechtbank wees het verzoek om een voorlopige voorziening toe, schorste het besluit en beval de gemeente tijdelijke maatschappelijke opvang te bieden aan verzoekster en haar drie minderjarige kinderen. Een eerder verzoek werd afgewezen, maar er was nu sprake van een belangrijke wijziging in omstandigheden, aangezien de kinderen feitelijk op straat stonden en opvang door familie was weggevallen. De rechter achtte de situatie van de kinderen onaanvaardbaar en vond hun belang (vanwege het IVRK) doorslaggevend meewegen, vooral omdat niet vaststond dat verzoekster een woningaanbod had geweigerd.

Kernpunt: Voorlopige voorziening toegewezen en gemeente moet gezin met kinderen opvang bieden wegens acute dakloosheid.

Rechtbank Rotterdam 30 oktober 2025 (datum publicatie: 11 november 2025) (ECLI:NL:RBROT:2025:13135) 

Samenvatting: De rechtbank verklaarde het beroep van eiser ongegrond tegen de toekenning van een vergoeding voor begeleid openbaar vervoer (OV) voor zijn zoon met ASS, in plaats van de gevraagde kilometervergoeding voor eigen vervoer. Eiser stelde dat eigen vervoer noodzakelijk was vanwege prikkelgevoeligheid. De rechtbank oordeelde dat het college zich mocht baseren op het medisch advies, dat stelde dat begeleid OV mogelijk was, aangezien de overprikkeling niet inconsistent was met de deelname aan andere activiteiten. Het weigeren van een medisch onderzoek door eiser kwam voor zijn rekening en risico. De toekenning van de OV-vergoeding leidde niet tot onbillijkheden van overwegende aard, daar het recht op scholing gewaarborgd bleef.

Kernpunt: Afwijzing kilometervergoeding terecht want zoon met ASS kan onder begeleiding met OV reizen.

Rechtbank Amsterdam 21 oktober 2025 (datum publicatie: 19 november 2025) (ECLI:NL:RBAMS:2025:7728)

Samenvatting: De rechtbank verklaarde het beroep ongegrond. Eiser maakte bezwaar tegen de toekenning van de Wmo-maatwerkvoorziening beschermd verblijf. Het college had het bezwaar niet-ontvankelijk verklaard wegens het ontbreken van procesbelang, aangezien eiser inmiddels was toegelaten tot beschermd verblijf met intensieve begeleiding. Eiser stelde dat hij wel procesbelang had omdat de huidige opvang niet passend was (o.a. vanwege verslavingsgevoeligheid en drugsdealers in de omgeving). De rechtbank bevestigde het ontbreken van procesbelang. Wel moest verweerder alsnog een beslissing nemen op eisers verzoek om een omslagwoning.

Kernpunt: Bezwaar tegen Wmo-opvang terecht niet-ontvankelijk want procesbelang ontbreekt.

Rechtbank Overijssel 25 april 2025 (datum publicatie: 17 november 2025) (ECLI:NL:RBOVE:2025:2751)

Samenvatting: Het beroep van eiseres tegen de afwijzing van een Hoog Persoonlijk Kilometerbudget (HPKB) is ongegrond verklaard. Eiseres, beperkt mobiel door onder meer wervelkolomklachten en scoliose, stelde dat zij door haar medische beperkingen niet met de trein kon reizen. Argonaut, die het besluit handhaafde, oordeelde dat zij met de trein kon reizen met hulpmiddelen (rolstoel) en begeleiding. De rechtbank stelde dat eiseres niet aannemelijk had gemaakt dat treinreizen strikt medisch onmogelijk was en dat onvoldoende onderbouwde klachten over bijvoorbeeld toiletgebruik terecht buiten beschouwing waren gelaten.

Kernpunt: Afwijzing Hoog Persoonlijk Kilometerbudget gehandhaafd want treinreizen met hulpmiddelen/begeleiding is mogelijk.

Rechtbank Overijssel 11 september 2025 (datum publicatie: 17 november 2025) (ECLI:NL:RBOVE:2025:5521)

Samenvatting: De rechtbank verklaarde het beroep van eiser gegrond en vernietigde het besluit waarbij zijn bezwaar tegen de toegekende WMO-begeleiding niet-ontvankelijk was verklaard. Het college meende dat eiser geen procesbelang meer had omdat de voorziening (ZIN) in het verleden lag. De rechtbank oordeelde dat er wel procesbelang was, aangezien een inhoudelijk oordeel van belang kon zijn voor een toekomstige periode. Daarnaast was het onduidelijk of de gevolgen van eisers weigering om mee te werken aan een onderzoek hem voldoende waren voorgehouden. Het college moet een nieuw besluit nemen.

Kernpunt: Bezwaar WMO-begeleiding ten onrechte niet-ontvankelijk omdat procesbelang blijft bestaan voor toekomstige aanvragen.

Rechtbank Overijssel 25 september 2025 (datum publicatie: 17 november 2025) (ECLI:NL:RBOVE:2025:5743)

Samenvatting: Het beroep van eiseres tegen de afwijzing van een WMO-traplift is ongegrond verklaard. Eiseres, met uitgezaaide kanker en mobiliteitsbeperkingen, had de aanvraag gedaan vanwege moeite met traplopen. Hoewel het college het oorspronkelijke onderzoek onzorgvuldig achtte en een nader onafhankelijk onderzoek (incl. huisbezoek) noodzakelijk vond, weigerde eiseres hieraan mee te werken. De rechtbank oordeelde dat eiseres hiermee niet voldeed aan de medewerkingsplicht. De weigering komt voor haar risico, waardoor de aanvraag terecht is afgewezen omdat de noodzakelijkheid van de voorziening niet kon worden vastgesteld.

Kernpunt: Aanvraag traplift afgewezen omdat eiseres weigerde mee te werken aan noodzakelijk nader onderzoek.