Een vrijwillige vertrekregeling komt met regelmaat in een Sociaal Plan voor. Met zo’n vrijwillige vertrekregeling kunnen gedwongen ontslagen voorkomen worden. Maar wat nu als met name oudere medewerkers gebruik maken van deze regeling? Zou de Belastingdienst de financiële compensatie dan kunnen kwalificeren als een Regeling Vervroegd Uittreden (RVU), met gevolg een strafheffing van 52% over de geboden compensatie? In 2018 heeft de Hoge Raad zich over dit vraagstuk uitgelaten.
In HR Rendement is een artikel gepubliceerd waarin aan de orde komt wat voornoemd arrest betekent voor het Sociaal Plan. Welke afspraken kunnen wel en vooral niet worden opgenomen in het Sociaal Plan?
