Vorige week was het in online media vrij uitgebreid in het nieuws: de rechtbank Overijssel heeft 500 euro schadevergoeding toegekend wegens schending van de privacywetgeving. Bij nadere bestudering van de uitspraak vallen toch enkele zaken op die vragen oproepen.
Het privacyrecht staat vol met open normen. Daarmee is in de praktijk niet voor iedereen direct duidelijk wat wel en niet is toegestaan. Zouden concrete lijsten met (vermoedelijk) verboden verwerkingen - analoog aan het consumentenrecht - kunnen helpen?
Op 15 maart 2019 heeft de Hoge Raad een arrest gewezen over o.a. de uitleg van de wettelijke bepalingen over immateriële schadevergoedingen. Het arrest gaat niet over het gegevensbeschermingsrecht, maar zou daar wel eens interessant voor kunnen zijn. In deze blog signaleren we kort waarom we denken dat dit mogelijk het geval is.
Privacyteam helpt bij botsende wetgeving en onduidelijkheden.
Het Gerechtshof Den Haag heeft in 2017 immateriële schadevergoeding toegewezen van 1.500 euro wegens het onrechtmatig publiceren van persoonsgegevens. Het arrest is pas recent, ruim anderhalf jaar na dato, gepubliceerd. Het roept wel enkele vragen op.
De Autoriteit Persoonsgegevens (AP) heeft op 14 maart 2019 beleidsregels gepubliceerd voor boeteoplegging bij schending van de verschillende privacywetten.
De rechtbank Amsterdam heeft recent geoordeeld dat het niet mogelijk is om een vermeend onrechtmatige perspublicatie via de (laagdrempelige) verzoekschriftprocedure uit de UAVG te laten verwijderen (ECLI:NL:RBAMS:2019:645). Daarvoor moet een bodemprocedure worden gestart.
Op 16 maart 2018 wees de Hoge Raad een arrest met een opmerkelijke zijdelingse overweging over het inzagerecht. In het arrest haalt de Hoge Raad de arresten van het Hof van Justitie uit 2014 en 2017 expliciet aan. Het arrest van de Hoge Raad riep bij Mark Jansen veel vragen op. Op 3 augustus 2018 schreef hij hierover al een korte blog onder de prikkelende titel ‘Een privacyparadox: waarom een te eerlijk inzageverzoek moet worden afgewezen en een neutraal inzageverzoek niet’. Ondertussen heeft de Hoge Raad op 21 december 2018 een andere opmerkelijke beslissing genomen over het inzagerecht.
Voor politicologen is de Brexit ongetwijfeld een fascinerend proces, voor u als bedrijf of instelling roept het vooral veel vragen op. In deze blog sta ik kort stil bij de gevolgen vanuit het perspectief van de privacywetgeving.
Veel partijen worstelen met de AVG, tot aan rechtbanken aan toe. In een recente beslissing merkt de rechtbank Noord-Nederland zich aan als verwerker en splitst een lopende zaak op vanwege de AVG. Een korte analyse.
Het Gerechtshof Den Haag wees op 31 oktober 2017 een genuanceerd arrest over het inzagerecht. Het Hof oordeelde daarbij o.m. dat recht bestaat op een afgeschermde kopie van een rapport waarin persoonsgegevens zijn opgenomen. Het cassatieberoep daartegen is recent door de Hoge Raad op grond van artikel 81 RO verworpen. Daarmee zou (voorzichtig) kunnen worden geconcludeerd dat de HR de lijn van het Gerechtshof inderdaad volgt.
Op de website van de KvK is een artikel verschenen over het gebruik van klantdata. Het artikel laat zien dat, jammer genoeg, zelfs de KvK meegaat in enkele veelvoorkomende misverstanden over de AVG.
