De bekendheid van een merk weegt mee in de beoordeling van de vraag of sprake is van verwarringsgevaar, zo volgt uit onderstaande uitspraak van het Gerecht van de Europese Unie van 2 februari 2022.
Kan een betrokkene bij de bestuursrechter afdwingen dat een bestuursorgaan een datalekmelding doet? Nee, zo volgt uit de uitspraak van de Raad van State van 2 februari 2022. Wel kan de betrokkene bij de bestuursrechter terecht voor een schadeclaim. De schade moet dan echter wel goed worden onderbouwd, hetgeen in dit geval niet zo was.
Uit een recente kwestie bij de Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State volgt andermaal dat voor schadevergoeding onder de AVG in beginsel (nog steeds) concrete nadelige gevolgen vereist zijn. Indien een betrokkene deze gevolgen niet aantoont, en deze ook niet zodanig voor de hand liggen dat immateriële schade kan worden aangenomen, bestaat geen recht op schadevergoeding.
Mark Jansen en Chantal van den Borne schreven in het tijdschrift Financieel Recht in de Praktijk een artikel over zorgplichten vs. privacyregels.
In de tijd waar duurzaamheid het aan populariteit wint, wordt ook het greenwashen een groter probleem.
In het vakblad Contracteren verscheen het artikel 'Internationale doorgifte van persoonsgegevens: aandachtspunten bij het gebruik van modelcontracten' van advocaat IT- en privacyrecht Dafne de Boer.
Hoofstuk 5 Algemene Verordening Gegevensbescherming (“AVG”) heeft betrekking op de doorgifte van persoonsgegevens naar derde landen. Volgens dit hoofdstuk mogen persoonsgegevens niet “zomaar” worden doorgegeven. In de praktijk is niet altijd duidelijk of er sprake is van doorgifte.
De Hoge Raad heeft op 3 december geoordeeld dat de grondslag voor gegevensverwerking in het BKR het gerechtvaardigd belang is. Dat betekent dat betrokkene het recht van bezwaar heeft uit de AVG. Dit recht van bezwaar bestaat niet voor verwerkingen die uit een wettelijke plicht voortvloeien. De Hoge Raad wijst er volledigheidshalve op dat betrokkene bij die verwerkingen andere middelen kan aanwenden om verwerkingen die disproportioneel uitpakken aan te vechten. Verder geeft de Hoge Raad een aardig lesje privacyrecht.
Het coronavirus grijpt momenteel weer stevig om zich heen. De rol die de werkgever in de bestrijding van het coronavirus kan spelen is echter beperkt. Aan corona gerelateerde gezondheidsgegevens van werknemers mogen (net als gezondheidsgegevens in meer algemene zin) door de werkgever in principe niet worden verwerkt. Binnenkort komt daar verandering in, althans als het aan de regering ligt. Daartoe heeft de regering onlangs het wetsvoorstel ‘Tijdelijke wet verbreding inzet coronatoegangsbewijzen’ bij de Tweede Kamer ingediend. In dit artikel gaan we nader op (de gevolgen van) dit wetsvoorstel in.
Het inzagerecht voor nabestaanden en andere personen in het medisch dossier van een overleden patiënt is wettelijk geregeld in de Wet op de geneeskundige behandelingsovereenkomst. In een vierdelige blogreeks bespreken wij uitgebreid de vier gronden op basis waarvan een persoon recht heeft op inzage van het medisch dossier van een overleden patiënt. Daarbij behandelen wij ook de in januari 2021 verschenen ‘Handreiking Inzage in medische dossiers door nabestaanden’ van de KNMG en PFN.
Bij uitspraak van 12 juli 2021 heeft de rechtbank Rotterdam € 2.500,- aan immateriële schade toegekend wegens een tienjarige privacyschending. Niet eerder werd in rechtspraak onder de AVG een dusdanig hoog bedrag toegekend. In dit blog bespreek ik deze uitspraak van rechtbank Rotterdam.
Toegekende punten op een puntenrijbewijs mogen niet zomaar worden verwerkt. Deze gegevens vallen onder de extra strenge regels inzake strafrechtelijke gegevens. Wat strafrechtelijke gegevens zijn moet in de hele Europese Unie op dezelfde manier worden geïnterpreteerd. Letse wetgeving die het mogelijk maakte om de aan iemand toegekende punten op te vragen is in strijd met die strenge regels. Dit alles volgt uit een recente beslissing van het Hof van Justitie. Deze beslissing heeft ook gevolgen voor Nederland.
