Inmiddels twee jaar geleden schreven we in eerder blogartikel op onze website al over de uitspraak van de rechtbank Den Haag waarin geoordeeld werd dat de pakjes met voetballers (zgn. packs) in de populaire voetbalgame FIFA kwalificeerden als verboden kansspel. In hoger beroep bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State (‘de Afdeling’) is die uitspraak vernietigd.
Een forse overschrijding van verrekenbare hoeveelheden die wegens een fout in het bestek reeds ten tijde van de aanbesteding bekend had moeten zijn, leidt tot een aanpassing van de verrekenprijs naar een markconforme prijs ten tijde van inschrijving.
In een recente uitspraak ging de rechtbank Amsterdam in op de verdeling van verantwoordelijkheden bij een IT-project. Eiseres meende dat een IT-ondernemer onrechtmatig handelde door geen goede afspraken te maken over een IT-project. Waar we regelmatig zien dat de zorgplicht met succes wordt tegengeworpen aan de opdrachtnemer, oordeelde de rechtbank hier in het voordeel van de IT-specialist. Beide partijen zijn volgens de rechtbank verantwoordelijk voor het maken van afspraken.
In het privacyrecht steekt om de zoveel tijd de vraag op waarop het inzagerecht nu precies recht geeft: een overzicht van de verwerkte persoonsgegevens, of een kopie van de documenten waarin die gegevens staan? De Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State gaat uit van het eerste. De eerdere ruimere interpretatie door het Gerechtshof Den Haag maakt dit niet naders. Het inzagerecht is bovendien niet bedoeld om te controleren of het bestuursorgaan de juiste procedure heeft bewandeld. Dit alles volgt uit een kwestie over fraudeonderzoek van 2 maart 2022. De vraag is wel of het HvJEU net zo zou oordelen.
Jouw baas besluit om 'trackers' onder je auto en die van je vriendin te plaatsen, omdat hij niet gelooft dat je écht ziek bent. Wat doe je? En misschien een nog betere vraag, wat doet de rechter met deze informatie? Het plaatsen van de trackers moet haast wel leiden tot een fikse vergoeding voor jou als werknemer, toch? Beluister de podcast waarin het bovenstaande wordt besproken.
In een recent arrest heeft het Hof van Justitie geoordeeld over de geldigheid van de regels voor inzameling van elektronisch afval. Naast de bevestiging dat die inzamelplicht ook geldt voor zonnepanelen, verklaart het Hof de WEEE-richtlijn ongeldig voor producten die tussen 2005-2012 in de handel zijn gebracht. Voor die producten rust de inzamelplicht niet per definitie op de producent, maar kan dit ook een verplichting voor de gebruiker zijn.
De bekendheid van een merk weegt mee in de beoordeling van de vraag of sprake is van verwarringsgevaar, zo volgt uit onderstaande uitspraak van het Gerecht van de Europese Unie van 2 februari 2022.
In het tijdschrift Jurisprudentie Aanbestedingsrecht is een noot van Frank Cornelissen en Tony van Wijk gepubliceerd met de titel “Beoordelingselementen die de inhoud van inschrijvingen niet beïnvloeden: bestaan ze eigenlijk wel?”. Zij lichten toe onder welke omstandigheden ruimte tot nadere invulling van criteria wél bestaat en waar de grens ligt.
Kan een betrokkene bij de bestuursrechter afdwingen dat een bestuursorgaan een datalekmelding doet? Nee, zo volgt uit de uitspraak van de Raad van State van 2 februari 2022. Wel kan de betrokkene bij de bestuursrechter terecht voor een schadeclaim. De schade moet dan echter wel goed worden onderbouwd, hetgeen in dit geval niet zo was.
Uit een recente kwestie bij de Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State volgt andermaal dat voor schadevergoeding onder de AVG in beginsel (nog steeds) concrete nadelige gevolgen vereist zijn. Indien een betrokkene deze gevolgen niet aantoont, en deze ook niet zodanig voor de hand liggen dat immateriële schade kan worden aangenomen, bestaat geen recht op schadevergoeding.
In de tijd waar duurzaamheid het aan populariteit wint, wordt ook het greenwashen een groter probleem.
De ACM heeft Liander in 2019 beboet wegens niet tijdig aansluiten van een snellaadstation van Fastned. Op 2 december 2021 heeft de ACM dit boetebesluit ingetrokken. Op basis van recente jurisprudentie van het Hof van Justitie concludeert de ACM nu dat de wetgever niet bevoegd was om een concrete aansluittermijn van 18 weken bij wet voor te schrijven. Volgens de ACM is de 18-wekentermijn uit de E-wet aldus onverbindend en kan het boetebesluit niet overeind blijven.
