Begin december heeft de Europese Unie dan eindelijk een politiek akkoord bereikt over de AI Act. Deze wet zal grote veranderingen met zich brengen voor de toekomst van AI. De AI Act is echter onderdeel van een veel groter pakket aan AI-, data- en cyberwetgeving vanuit de EU. Veel van die wetten zijn minstens net zo interessant als de AI Act. Op welke moet u als bedrijf gaan letten? En op welke regels kunt u zich alvast voorbereiden?
In de afgelopen jaren heeft de Europese Unie (EU) zich ingezet voor de regulering van de digitale wereld. Het doel is om burgers meer controle te geven over hun gegevens en om grote bedrijven striktere regels op te leggen. De Data Act geeft nieuwe regels voor de toegang tot data, het opeisen van data door de overheid en het overstappen tussen clouddiensten. Wat houdt deze wet precies in? En misschien nog wel belangrijker: wat betekent dit voor u en uw bedrijf?
Artificial Intelligence (AI) wordt steeds vaker gebruikt en zal de komende jaren een steeds grotere rol krijgen. Programma’s als ChatGPT kunnen scherpe teksten schrijven en software als Power BI analyseert data razendsnel. AI biedt studenten en wetenschappers nieuwe kansen, maar brengt ook grote risico’s mee. Welke regels gelden er voor het gebruik van AI in de wetenschap? En hoe bewaakt u als onderzoeker, onderwijsinstelling of onderzoeksinstelling uw wetenschappelijke integriteit?
Begin juni heeft de Nederlandse privacytoezichthouder aangekondigd dat ze nieuw beleid gaat hanteren voor het berekenen van boetes. Onder deze nieuwe regels kan een boete fors hoger uitvallen dan vroeger. Wat kunnen organisaties nu verwachten bij een schending van de AVG?
Eind 2022 stuurde de Europese Commissie het voorstel voor de AI Act naar het Europees Parlement. Deze wet legt specifieke verplichtingen op aan AI-makers en -gebruikers en verbiedt bepaalde risicovolle AI-praktijken. Commissies van het Europees Parlement hebben afgelopen week amendementen aangenomen op de AI Act. Wat houden deze amendementen in? En misschien nog wel belangrijker: wat betekent dit voor u en uw bedrijf?
De sectie Intellectuele Eigendom, IT- en Privacyrecht van Dirkzwager heeft voor de tweede helft van 2022 het volgende programma met events voor u samengesteld
De Autoriteit Persoonsgegevens geeft jaarlijks een totaaloverzicht van alle gemelde datalekken. De ‘Datalekkenrapportage 2021’ is net gepubliceerd en toont een exponentiële stijging van het aantal cyberaanvallen.
Bij de inkoop van een (zorg)informatiesysteem, zoals een HIS, KIS of HAPIS, komt een hoop kijken. De meeste huisartsenpraktijken en regio-organisaties hebben nog weinig ervaring met dergelijke inkooptrajecten. Ter ondersteuning van dat proces publiceren de Landelijke Huisartsenvereniging (LHV) en InEen het ‘Handboek inkoop zorginformatiesystemen voor de huisartsenzorg’.
Organisaties zijn verplicht om de uitoefening van de rechten van betrokkenen onder de Algemene verordening gegevensbescherming (AVG), zoals het recht op inzage of gegevenswissing, te faciliteren. Bij dergelijke verzoeken geldt een identificatieplicht: verwerkingsverantwoordelijken moeten op grond van de AVG de identiteit van de verzoekende betrokkenen vaststellen. Maar de AVG geeft niet aan hoe een organisatie dat moet doen. Dat deze verplichting niet in alle gevallen ingevuld mag worden met het opvragen van een kopie identiteitsbewijs (paspoort, rijbewijs of ID-kaart) blijkt uit het recente boetebesluit van de Autoriteit Persoonsgegevens aan DPG Media. In dit blog nemen we het besluit onder de loep en beantwoorden wij de vraag hoe aan de identificatieplicht uit de AVG kan worden voldaan.
Het Europese Hof oordeelt dat het copyright trolls – partijen die enkel auteursrechten afdwingen om er geld aan te verdienen – in principe is toegestaan schadevergoeding bij vermeend inbreukmakers te vorderen, mits er bij dat verzoek geen sprake is van misbruik. Hen komt onder voorwaarden de volledige handhavingsbevoegdheden van de auteursrechthebbende onder het Unierecht toe.
In een recentie kwestie bij de rechtbank Midden-Nederland wordt geoordeeld dat er sprake is van een schending van de AVG omdat persoonsgegevens ten onrechte aan de Belastingdienst zijn verstrekt. De gevorderde immateriële schadevergoeding wordt echter afgewezen, omdat de gestelde immateriële schade niet met concrete gegevens is onderbouwd. De rechtbank past daarmee (in mijn optiek) het EBI-arrest van de Hoge Raad op juiste wijze toe.
In een procedure tussen een ICT-leverancier en zijn klant, wordt de ICT-leverancier veroordeeld tot het vergoeden van de schade die zijn klant geleden heeft door een ransomware-aanval. Deze aanval vond plaats enige tijd nadat de tussen partijen geldende onderhoudsovereenkomst (SLA) was geëindigd. Desalniettemin is de ICT-leverancier aansprakelijk, omdat hij gedurende de looptijd van de SLA heeft nagelaten adequate back-ups te maken. Dit terwijl dat wel tot zijn verplichtingen behoorde. Hierdoor kon de getroffen klant niet anders dan losgeld betalen om de ransomware-aanval te (doen) eindigen, in plaats van het terugzetten van de back-ups. Tegelijkertijd is er wel sprake van eigen schuld van de klant bij het kunnen ontstaan van de ransomware-aanval. Zodoende wordt de schadevergoeding gematigd.
