1. Home
  2. Kennis
  3. Artikelen
  4. 10 verschillen tussen de AIVG 2022 en de AIVG 2017

10 verschillen tussen de AIVG 2022 en de AIVG 2017

Veel ziekenhuizen en zorginstellingen hanteren bij het sluiten van contracten met leveranciers de Algemene Inkoopvoorwaarden Gezondheidszorg (AIVG). De AIVG zijn opgesteld door diverse brancheverenigingen, waaronder de Nederlandse Vereniging van Ziekenhuizen (NVZ), ActiZ, de Nederlandse Vereniging van Inkoopmanagement (NEVI) en Santeon. Op 14 november 2022 zijn de nieuwe AIVG 2022 gepresenteerd, als opvolger van de AIVG 2017. Het betreft op moment van schrijven enkel het algemene deel van de AIVG 2022. De AIVG 2022 kent net als de AIVG 2017 een modulaire opbouw. De diverse modules, zoals de Module ICT, worden in 2023 verwacht.
Leestijd 
Auteur artikel Sven Wakker
Gepubliceerd 21 april 2023
Laatst gewijzigd 02 november 2023

Ten opzichte van de AIVG 2017 bevatten de AIVG 2022 zowel afwijkingen die ten voordele zijn van de gebruiker van de inkoopvoorwaarden, alsook afwijkingen in negatieve zin. In dit blogartikel beschrijven wij de 10 meest in het oog springende verschillen tussen de AIVG 2022 en de AIVG 2017.

1. Garanties gelden vanaf nu ook op diensten

Onder de AIVG 2017 werden van de leverancier enkel garanties verlangd op producten, bijvoorbeeld dat deze moeten beantwoorden aan hetgeen is overeengekomen. In de AIVG 2022 worden van de leverancier garanties verlangd op de Prestatie, waaronder volgens de definitie van ‘Prestatie’ ook te leveren diensten vallen.

 2. Leveringstermijnen zijn fataal

Nieuw in de AIVG 2022 is dat de leveringstermijnen van producten en diensten uitdrukkelijk zijn aangemerkt als fatale termijn. Dit past ook wel bij recente en vaste rechtspraak waaruit kortgezegd volgt dat een termijn slechts fataal is als deze als zodanig is aangemerkt. Niet-tijdige levering door de leverancier brengt hem zonder nadere ingebrekestelling in verzuim. Hierdoor ontstaat de mogelijkheid de overeenkomst te ontbinden of van de leverancier schadevergoeding te vorderen.

 3. Aansprakelijkheid niet langer beperkt tot enkel directe schade

In de AIVG 2017 was de aansprakelijkheid van de leverancier beperkt tot vergoeding van directe schade. Daarnaast werd indirecte schade uitgesloten. In de AIVG 2022 is dit onderscheid komen te vervallen. Wel wordt nog een aantal schadeposten uitgesloten van aansprakelijkheid, waaronder imagoschade en omzet- of winstderving. Met name dat laatste is opmerkelijk, nu het goed denkbaar is dat door een tekortkoming van de leverancier een ziekenhuis of zorginstelling omzet of winst misloopt (bijvoorbeeld omdat de primaire processen hierdoor worden geraakt).

 4. Aansprakelijkheidsplafond afhankelijk van waarde en type overeenkomst

Onder de AIVG 2017 gold een en hetzelfde aansprakelijkheidsplafond, namelijk maximaal € 1,25 miljoen per gebeurtenis met een maximum van € 2,5 miljoen per jaar. Dit ongeacht het type overeenkomst. In de AIVG 2022 is de hoogte van (maximale) aansprakelijkheid afhankelijk gemaakt van de waarde van een contract. Zo geldt onder de AIVG 2022 voor contracten met een waarde tot € 125.000,-- de voornoemde bedragen zoals die onder de AIVG 2017 golden. Voor contracten boven de € 125.000,-- gelden dezelfde maxima als onder de AIVG 2017. Een uitzondering is er voor opdrachten met een aanbestedingsplicht boven de Europese aanbestedingsdrempels: voor die overeenkomsten geldt een aansprakelijkheid van maximaal € 2,5 miljoen per gebeurtenis met een maximum van € 5 miljoen per jaar.

 5. Prijzen niet langer vast, maar onderhavig aan indexering

Onder de AIVG 2017 waren alle prijzen (dus ook periodieke vergoedingen) vast voor de duur van de overeenkomst. Op grond van de AIVG 2022 mogen leveranciers hun tarieven jaarlijks indexeren, mits dat ook in de overeenkomst is vastgelegd.

6. Verplichting tot maatschappelijk verantwoord inkopen (MVO)

Onder de AIVG 2017 gold een separate module voor verplichtingen in het kader van Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen (MVO). Deze werd in de praktijk geregeld niet van toepassing verklaard. Onder de AIVG 2022 zijn deze afspraken geïncludeerd in de algemene afspraken. Het betreft bepalingen die betrekking hebben op het gebruik van gevaarlijke stoffen, duurzaamheid, milieu, afval en circulariteit.

7. Verplichting tot voldoen aan regelgeving op het gebied van informatiebeveiliging

Onder de AIVG 2022 is het leveranciers verplicht gesteld zich te conformeren aan de geldende regelgeving op het gebied van informatiebeveiliging in de gezondheidszorg, zoals maar niet beperkt tot NEN7510. Bovendien dient de leverancier er zorg voor te dragen dat de door hem geleverde prestatie, zoals bijvoorbeeld software, daarmee in overeenstemming is.

8. Meer uitgebreide afspraken inzake intellectueel eigendom

In de AIVG 2022 is verduidelijkt dat de leverancier een gebruikslicentie verstrekt op het moment dat op een prestatie intellectuele eigendomsrechten rusten. Wel valt op dat dit een niet-exclusieve onopzegbare gebruikslicentie betreft. Dat laatste is voor prestaties, zoals het al dan niet op afstand ter beschikking stellen van software, een ietwat vreemde afspraak. Goed mogelijk is dat in de Module ICT ten aanzien van ICT prestaties andersluidende afspraken gemaakt worden. Ten aanzien van specifiek door de leverancier ontwikkelde prestaties geldt, net als onder de AIVG 2017, als uitgangspunt dat de intellectuele eigendomsrechten door de leverancier overgedragen worden. Waar in de AIVG 2017 nog een separate overeenkomst vereist werd, wordt deze overdracht in de AIVG 2022 direct overeengekomen. 

9. AIVG 2022 niet standaard van toepassing op vervolgopdrachten

Waar in de AIVG 2017 was afgesproken dat deze voorwaarden automatisch ook van toepassing zouden zijn op nieuwe opdrachten die aan de leverancier verstrekt werden, dienen de AIVG 2022 steeds opnieuw op die opdracht van toepassing te worden verklaard.

10. Afspraken uit de overeenkomst gaan voor op de AIVG 2022

Nieuw in de AIVG 2022 is de uitdrukkelijke afspraak dat bij strijdigheid tussen de overeenkomst waarop de AIVG 2022 van toepassing zijn verklaard, de overeenkomst voor gaat op het bepaalde in de AIVG 2022. Hoewel een dergelijke rangorde in de praktijk ook wel gebruikelijk was, dient men scherp te zijn op met de AIVG 2022 tegenstrijdige afspraken in de overeenkomst.

Tot slot

Dit is slechts een greep van de aanpassingen in de AIVG 2022 ten opzichte van de AIVG 2017. Bovendien bevat de AIVG 2022 de nodige afspraken die ongewijzigd zijn ten opzichte van de AIVG 2017 (of integraal ontbreken), terwijl wij deze idealiter wel gewijzigd of toegevoegd hadden willen zien in deze nieuwe versie. Zo blinken bijvoorbeeld de definities ook in de AIVG 2022 nog niet uit in helderheid en ontbreken nog altijd afspraken over meer- en minderwerk – iets dat in de praktijk voor de nodige discussie zorgt. Dit maakt de AIVG 2022 nog steeds niet perfect. Onze verwachting is dan ook dat ook de AIVG 2022 in de praktijk door zowel gebruikers als leveranciers zullen worden aangevuld c.q. gewijzigd door middel van een addendum daarop.

Heeft u vragen over de AIVG 2022 of de AIVG 2017, het hanteren daarvan of kunnen wij u helpen met het vastleggen of beoordelen van afwijkingen en aanvullingen daarop? Neemt u dan gerust contact met ons op. Wij helpen u graag verder.

Blogreeks

Meer weten over de AIVG 2022 of de aanvullende modules? Dit blog maakt onderdeel uit van een reeks. Deel 1 leest u hier. Binnenkort volgen er op onze website meer blogs over de AIVG 2022, bijvoorbeeld zodra de Module ICT gepresenteerd is.