1. Home
  2. Kennis
  3. Artikelen
  4. Cloud providers en andere IT-aanbieders vanaf 1 juli 2017 verplicht bij faillissement klant administratie kosteloos aan curator te geven

Cloud providers en andere IT-aanbieders vanaf 1 juli 2017 verplicht bij faillissement klant administratie kosteloos aan curator te geven

Ruim 3 jaar geleden lanceerde de regering een wetsvoorstel om de positie van de curator te versterken. Over dat wetsvoorstel schreef ik eerder een blog waarin ik de gevolgen voor IT-leveranciers beschreef. Het wetsvoorstel heeft ondertussen - op dit punt nauwelijks gewijzigd - de eindstreep gehaald en treedt 1 juli 2017 in werking. IT-leverancier die administraties van klanten beheren dienen zich voor te bereiden op dit wetsvoorstel en de gevolgen van faillissement van hun klanten. Versterkin...
Leestijd 
Auteur artikel Mark Jansen
Gepubliceerd 15 juni 2017
Laatst gewijzigd 16 april 2018
Ruim 3 jaar geleden lanceerde de regering een wetsvoorstel om de positie van de curator te versterken. Over dat wetsvoorstel schreef ik eerder een blog waarin ik de gevolgen voor IT-leveranciers beschreef. Het wetsvoorstel heeft ondertussen - op dit punt nauwelijks gewijzigd - de eindstreep gehaald en treedt 1 juli 2017 in werking. IT-leverancier die administraties van klanten beheren dienen zich voor te bereiden op dit wetsvoorstel en de gevolgen van faillissement van hun klanten.

Versterking positie curator

De wet heeft tot doel de positie van de curator in een faillissement te versterken. Het gaat voor deze blog te ver om de volledige inhoud van het wetsvoorstel te bespreken. In deze blog licht ik er een aspect uit.

Verplicht verstrekken inlichten aan curator door derden

In de uiteindelijke versie van de tekst van de wet, is het volgende wetsartikel 105b Faillissement opgenomen:
1. Derden met inbegrip van accountantsorganisaties en een externe accountant, die in de uitoefening van hun beroep of bedrijf, op welke wijze dan ook, de administratie van de gefailleerde geheel of gedeeltelijk onder zich hebben, stellen die administratie en de daartoe behorende boeken, bescheiden en andere gegevensdragers desgevraagd volledig en ongeschonden aan de curator ter beschikking, zo nodig met inbegrip van de middelen om de inhoud binnen redelijke tijd leesbaar te maken.

2. In afwijking van artikel 60 kunnen derden geen beroep op een retentierecht doen ten aanzien van de administratie van de gefailleerde die zij in de uitoefening van hun beroep of bedrijf, op welke wijze dan ook, onder zich hebben als de curator die administratie op grond van het eerste lid heeft opgevraagd.

3. Elk beding dat strijdig is met het bepaalde in het eerste of tweede lid is nietig.

Risico voor IT-ondernemers die online administratiepakketen aanbieden

IT-ondernemers die op enige wijze de administratie van hun klanten beheren kunnen dus met deze wet te maken krijgen. Dat speelt bijvoorbeeld bij partijen die software aanbieden voor het op afstand / online voeren van administratie (cloud, Saas, etc.).

Wanneer een klant failliet gaat, kan de curator de administratie opeisen. En de wet gaat best ver met de eis dat ook middelen om de administratie "binnen redelijke tijd leesbaar te maken" moeten worden aangeleverd. Curatoren zouden mogelijk met een beroep daarop conversie van de gegevens kunnen afdwingen. Het is dan wellicht goedkoper voor de IT-leverancier om de oorspronkelijke dienstverlening voort te zetten en de curator een log-in te geven. De vraag is echter of de curator daarmee akkoord gaat.

Kosten mogen worden doorbelast

De IT-ondernemer maakt uiteraard kosten (tijd) om de gegevens aan te leveren (of de dienstverlening voort te zetten). In het oorspronkelijke wetsvoorstel stond heel duidelijk dat deze kosten mochten worden doorbelast. Zie daarvoor het citaat in het eerder blogbericht.

In de toelichting bij het uiteindelijke wetsvoorstel staat de volgende, veel summierdere, tekst:
Voor zover de curator informatie bij derden inwint, kan daarvoor een vergoeding worden gevraagd.

Maar is er wel geld? Werk verdisconteren in normale tarieven

Het risico bestaat natuurlijk dat er helemaal geen geld is. De klant is immers niet voor niets failliet gegaan. In een later document in de wetsgeschiedenis herhaalt de regering dat kosten mogen worden doorbelast, maar wordt er ook op gehint dat de leverancier de vergoeding voor de werkzaamheden wellicht beter kan verdisconteren in zijn reguliere prijzen:
Voor zover de curator informatie bij derden inwint, kan daarvoor op zich een vergoeding worden gevraagd. Het staat derden die voor een ander boekhoudkundige en aanverwante diensten op commerciële basis verrichten overigens vrij om in hun businessmodel en tariefstelling het risico van lege boedels te verdisconteren.

Niet voldoen lijkt strafbaar

De ondernemers doen er echter goed aan de verplichtingen uit de wet serieus te nemen. Het niet voldoen aan een wettelijke inlichtingenplicht is strafbaar (194 Sr). Dat artikel lijkt primair geschreven voor de failliet die zelf geen informatie geeft, maar lijkt (in ieder geval taalkundig) ook toepasbaar op de bestuurders van derde partijen die tot inlichtingen gehouden zijn.

Curator heeft sterke troef in civiele zaak

Of het van strafrechtelijke vervolging komt is natuurlijk maar zeer de vraag. In de praktijk heeft de curator met de wetswijziging bij een civiele zaak natuurlijk een sterke troef in handen. De Faillissementswet zegt immers vanaf 1 juli 2017 dat afgifte verplicht is en handelen in strijd met een wettelijke plicht is in beginsel onrechtmatig (artikel 6:162 BW).

Ondernemers: bereid u voor

IT-ondernemers die op enige wijze een administratie beheren van hun klanten doen er dus goed aan zich voor te bereiden op de wet. Bedenk nu vast hoe u zult reageren op een verzoek van een curator. En verdisconteer alvast het werk dat u de laatste jaren aan failliete klanten heeft gehad in uw prijzen. Onderaan de streep zult u dit werk vermoedelijk namelijk in veel gevallen kosteloos gaan verrichten.

Heeft u vragen over voorgaande? Neem dan contact met mij op.