Verantwoordelijkheid disfunctioneren: Raad van Bestuur of MSB-bestuur?

Sinds 1 januari 2015 contracteert (vrijwel) ieder ziekenhuis met een collectief van de vrijgevestigde medisch specialisten dat zich georganiseerd heeft in een MSB. In deze nieuwe situatie is, wanneer het gaat om het (dis)functioneren van individuele medisch specialisten, een belangrijke rol weggelegd voor het MSB-bestuur. Over de rol van de Raad van Bestuur bestaat in de praktijk vaak onduidelijkheid. Een reglement kan uitkomst bieden.

Dat het MSB-bestuur vanaf 1 januari 2015 een belangrijke rol speelt, ligt vanuit juridische optiek voor de hand. Het MSB dient op basis van de met het ziekenhuis gesloten samenwerkingsovereenkomst immers een ‘deugdelijk product’ te leveren en kan daarop door de Raad van Bestuur worden aangesproken. Een dergelijke (formele) benadering lijkt op het eerste gezicht aantrekkelijk voor de Raad van Bestuur, maar kent ook belangrijke nadelen en (zelfs) risico’s.

Daarbij speelt met name een rol dat de Raad van Bestuur eindverantwoordelijk is voor de kwaliteit en veiligheid van de zorgverlening in het ziekenhuis. Die eindverantwoordelijkheid vloeit (onder andere) voort uit het systeem van de Wkkgz, dat het ziekenhuis als zorgaanbieder beschouwt die ervoor moet zorgen dat de wettelijke verplichtingen worden nagekomen. Gelet hierop doet de Raad van Bestuur er niet verstandig aan om de bal structureel bij het MSB-bestuur neer te leggen. Zeker in de gevallen waarin sprake is van (min of meer) acute problematiek die een (potentiele) bedreiging vormt voor de kwaliteit en de veiligheid van de zorg, zou de Raad van Bestuur daarmee onvoldoende recht doen aan zijn wettelijke eindverantwoordelijkheid. De praktijk leert bovendien dat de Raad van Bestuur er belang bij kan hebben om actief betrokken te zijn bij een onderzoek naar het functioneren van medisch specialisten. De Raad van Bestuur heeft dan namelijk rechtstreeks invloed op het type onderzoek, de onderzoeksopdracht, de vraagstelling, de onderzoekers en alle andere kwesties die tijdens een dergelijk traject aan de orde komen.

Het is evenwel de vraag of de Raad van Bestuur altijd zelf ‘op de bok’ moet zitten. Dat zou geen recht doen aan de situatie die vanaf 1 januari 2015 bestaat. Er zou dan onvoldoende evenwicht zijn tussen de eindverantwoordelijkheid van de Raad van Bestuur en de eigen verantwoordelijkheid van het MSB. Aan de hand van de aard, de omvang en het acute karakter van de problematiek zou een keuze gemaakt moeten worden tussen ofwel directe betrokkenheid (als opdrachtgever) ofwel indirecte betrokkenheid (mét invloed). Bij voorkeur wordt deze keuzemogelijkheid vastgelegd in een reglement dat vastgesteld wordt in overleg met het MSB-bestuur en het Stafbestuur.