Minister Ollongren informeert periodiek de Eerste en Tweede Kamer over de meest recente ontwikkelingen rondom de implementatie van de Omgevingswet. De wet- en regelgeving is inhoudelijk afgerond en het ontwerp van het KB over de inwerkingtredingsdatum van de Omgevingswet is in behandeling bij de Eerste Kamer. Daarmee lijkt 1 januari 2022 nog steeds een haalbare datum.
In haar uitspraak van 31 maart 2021 heeft de rechtbank Limburg prejudiciële vragen gesteld aan de Hoge Raad over diverse vraagstukken met betrekking tot Corona en Huur. We vatten de vragen van de rechtbank even kort samen.
De Inspectie Leefomgeving en Transport (ILT) heeft de Stichting Waternet onder verscherpt toezicht geplaatst. Uit onderzoek blijkt dat Waternet tekortschiet in de uitvoering van haar wettelijke zorg- en meldplicht en in het bestuur van de organisatie, waardoor zij onvoldoende grip heeft op de cybersecurity.
Onlangs werd bekend dat de Autoriteit Persoonsgegevens (AP) een boete van EUR 475.000,- heeft opgelegd aan Booking.com wegens het te laat melden van een grootschalig datalek. Booking gaat niet in beroep tegen deze beslissing. Uit het boetebesluit is een aantal belangrijke lessen te trekken, bijvoorbeeld over het belang van de pro-forma melding.
In een procedure tussen een ICT-leverancier en zijn klant, wordt de ICT-leverancier veroordeeld tot het vergoeden van de schade die zijn klant geleden heeft door een ransomware-aanval. Deze aanval vond plaats enige tijd nadat de tussen partijen geldende onderhoudsovereenkomst (SLA) was geëindigd. Desalniettemin is de ICT-leverancier aansprakelijk, omdat hij gedurende de looptijd van de SLA heeft nagelaten adequate back-ups te maken. Dit terwijl dat wel tot zijn verplichtingen behoorde. Hierdoor kon de getroffen klant niet anders dan losgeld betalen om de ransomware-aanval te (doen) eindigen, in plaats van het terugzetten van de back-ups. Tegelijkertijd is er wel sprake van eigen schuld van de klant bij het kunnen ontstaan van de ransomware-aanval. Zodoende wordt de schadevergoeding gematigd.
Op 4 maart 2021 heeft het kabinet via internetconsultatie een concept wetsvoorstel bekend gemaakt. Het betreft een maatregel waarmee uitvoering wordt gegeven aan de tweede EU-richtlijn inzake anti-belastingontwijking (ATAD2). De maatregel zal met ingang van 1 januari 2022 in werking treden.
Een in de praktijk gesignaleerd aandachtspunt is de UBO in verschillende categorieën. Hierbij kan worden gedacht aan de situatie dat dezelfde persoon in meerdere categorieën kwalificeert, maar ook aan meerdere personen die in meerdere categorieën kwalificeren. In dit artikel wordt stilgestaan bij een aantal praktijkvoorbeelden.
Mark Jansen en Nynke Brouwer schreven een annotatie in het Tijdschrift voor Internetrecht bij de uitspraak van de Rechtbank Zeeland-West-Brabant d.d. 3 februari 2021 (ECLI:NL:RBZWB:2021:446)
Op 29 maart 2021 is het consultatiedocument gepubliceerd door het ministerie van Financiën over de aanpassing van het fiscale regime voor de Commanditaire Vennootschap (CV), het Fonds voor Gemene rekening (FGR) en andere vergelijkbare buitenlandse vennootschappen. Hierin wordt voorgesteld om het toestemmingsvereiste voor de CV en het FGR af te schaffen, het open FGR te herdefiniëren in de wet en een aanvullende methode op te nemen voor de fiscale kwalificatie van buitenlandse vennootschappen. De wijzigingen zouden met ingang van 1 januari 2022 in werking moeten treden. Een dergelijke aanpassing zou grote fiscale gevolgen voor de praktijk met zich kunnen meebrengen. In deze blog signaleren wij alvast enkele belangrijke fiscale aspecten van het consultatiedocument voor de praktijk.
Geldt een verplichte deelneming in een bedrijfstakpensioenfonds ook voor werknemers, die over de grens hun arbeid verrichten? Dat is een vraag die menig werkgever, zoals in de bouw en in het wegvervoer, bezighoudt. Recent heeft het Hof zich hierover uitgelaten, waaruit kan worden geconcludeerd dat meerdere wegen naar Rome - in dit geval een verplichte deelname - leiden.
De Commissie van Aanbestedingsexperts heeft stevige kritiek geuit op de aanbestedingsmethodiek ‘Rapid Circular Contracting’. De gehanteerde strenge uitleg van het aanbestedingsrecht is mijns inziens onnodig en komt niet tegemoet aan de behoefte in de aanbestedingspraktijk tot meer innovatief aanbesteden.
Hoe onredelijk het ook lijkt, bij thuiswerken gelden er andere fiscale regels voor vergoedingen en verstrekkingen aan werknemers dan op kantoor. Nu we meer thuiswerken (mede dankzij Coronavirus) is het belangrijk te weten welke fiscale beperkingen en welke fiscale mogelijkheden er zijn voor vergoedingen en verstrekkingen aan de thuiswerker.
