Wanneer kan financiële compensatie het evidente karakter van de privaatrechtelijke belemmering wegnemen? Over die vraag oordeelde de voorzieningenrechter van de rechtbank Limburg in zijn vonnis van 13 juli jl. De feiten in deze zaak zijn als volgt.
Het onderwerp “compensatie in natura” kan (in de rechtspraak) op de nodige aandacht rekenen. In mijn eerdere blog legde ik al uit wat er precies onder compensatie in natura dient te worden verstaan en wanneer de schade geldt als “voldoende anderszins verzekerd”. Ook in de uitspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State (hierna: de Afdeling) van 4 april jl. (ECLI:NL:RVS:2018:1135) staat het onderwerp “compensatie in natura” centraal. Meer specifiek gaat de deze uitspraak over (de formulering van) de planregels en de daarin geboden termijn voor het benutten van de onder het oude bestemmingsplan geldende bouw- en gebruiksmogelijkheden.
Een vastgoedhandelaar koopt op een executieveiling een woning die wordt aangeboden als ‘afbouwwoning’. De eigenaren zouden ‘hamer en zaag hebben laten vallen en zijn vertrokken’. Achteraf blijkt deze kwalificatie niet juist. De verbouwingen zijn ondeugdelijk uitgevoerd en moeten ongedaan worden gemaakt. De kosten hiervan bedragen ruim € 100.000,--. De koper doet daarom een beroep op dwaling.
Het Hof Arnhem heeft een nuancering aangebracht op een arrest van de Hoge Raad over het schriftelijkheidsvereiste bij een koopovereenkomst (artikel 7:2 van het Burgerlijk Wetboek).
De nieuwe eigenaar van een perceel verbiedt zijn buurman het pad dat op zijn perceel loopt en naar de garage van de buurman leidt, nog langer te gebruiken. Kan de nieuwe eigenaar dit weigeren als de buurman al enige tijd van dit pad gebruik maakt?
De Hoge Raad heeft op 10 augustus 2012 (LJN: BW5324) geoordeeld dat bij bevrijdende verjaring een bezitter van een stuk grond waarvan hij niet de eigendom heeft, de jaren die zijn rechtsvoorganger de grond bezat bij zijn eigen bezit mag optellen.
Het komt met regelmaat voor dat een eigenaar van een perceel gebruik wil maken van het perceel van zijn buurman om naar de openbare weg te gaan. Partijen kunnen dit contractueel regelen, bijvoorbeeld door het vestigen van een erfdienstbaarheid.
In oktober 2011 heeft het Hof Leeuwarden een arrest gewezen over een opstalrecht op een recreatiewoning gelegen op gehuurde grond.
Het Hof Den Bosch heeft op 19 april 2011 bepaald dat een eigenaar van een woning op een bungalowpark verplicht is om bij te dragen in de parkkosten ondanks dat hij hiertoe geen contractuele relatie heeft met de beheerder van het park.
