Een woningcorporatie lijdt schade doordat enkele van haar woningen jarenlang leeg staan als gevolg van de vertraagde sloop en herontwikkeling van een winkelcentrum in Apeldoorn. In haar arrest van 5 november 2019 oordeelt het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden dat de betreffende projectontwikkelaar verplicht is een deel van de schade door huurderving te vergoeden.
Op 1 juli 2016 is de Wet Doorstroming Huurmarkt in werking getreden. Hiermee is een extra mogelijkheid voor de tijdelijke verhuur van woonruimte in het leven geroepen. Onder de voorwaarden van artikel 7:271 lid 1 BW kan woonruimte tijdelijk worden verhuurd. Het gaat om de zogenaamde “kortdurende huurovereenkomst voor bepaalde tijd”. Bij een dergelijke kortdurende huurovereenkomst voor bepaalde tijd zal de huurder de woonruimte na afloop van de overeengekomen huurperiode moeten ontruimen. De huurder kan in dat geval geen aanspraak maken op huurbescherming.
Op 6 juli 2018 heeft de Advocaat-Generaal (A-G) bij de Hoge Raad (mr. M.H. Wissink) prejudiciële vragen beantwoord. De vragen zijn gesteld door de voorzieningenrechter van de rechtbank Amsterdam. De vragen zien op uitleg van artikel 6:265 BW. Dient de daarin geformuleerde regel dat iedere tekortkoming het recht tot ontbinding geeft, tenzij de tekortkoming de ontbinding niet rechtvaardigt, letterlijk te worden uitgelegd? En dienen er bij ontbinding van een sociale huurovereenkomst bijzondere eisen te worden gesteld?
Bij anti-kraak komt het in de praktijk veelvuldig voor dat de leegstandbeheerder geen vergoeding ontvangt van de eigenaar van het pand. De leegstandbeheerder wordt dan betaald door de anti-kraakbewoners onder de noemer van servicekosten of bemiddelingskosten. Dergelijke constructies zijn niet zonder risico’s.
Als variant op De Nieuwe Regeling (DNR 2011) hebben Aedes en NEPROM, brancheorganisaties van woningcorporaties en projectontwikkelaars, het model basisopdracht adviseurs ontwikkeld. In dit model zijn de belangrijkste afwijkingen op de DNR 2011 die in de praktijk voorkomen samengebracht.
