Zorgverzekeraars controleren steeds vaker of de regiebehandelaar voldoende betrokken is geweest bij de behandeling. Het Hof Den Haag en de SKGZ stellen daar nu paal en perk aan. In beide gevallen betrof het zorgverzekeraar Zorg en Zekerheid.
Op grond van de Wet op de geneeskundige behandelingsovereenkomst kan de patiënt aan de hulpverlener schriftelijk of elektronisch verzoeken om vernietiging van zijn medisch dossier (artikel 7:455 lid 1 van het Burgerlijk Wetboek). De hulpverlener dient hier in principe gevolg aan te geven, tenzij een van de uitzonderingen van lid 2 van toepassing is. In een recente uitspraak heeft het Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg geoordeeld dat de hulpverlener er óók toe is gehouden om aan een verzoek om selectieve vernietiging van een specifiek(e) woord, zinsnede, alinea of onderdeel te voldoen, behoudens toepassing van een van de hiervoor genoemde uitzonderingen. Deze uitspraak en de (praktische) gevolgen hiervan voor hulpverleners bespreek ik in dit blog.
Een eenmaal met de patiënt tot stand gekomen behandelingsovereenkomst kan niet zonder meer eenzijdig worden opgezegd door de hulpverlener. De wet schrijft voor dat de hulpverlener de overeenkomst enkel kan opzeggen in geval van 'gewichtige redenen'. Maar wanneer is hier nu precies sprake van? In dit blog gaan wij nader op deze vraag in en behandelen we de meest actuele versie van de KNMG Richtlijn ‘Niet aangaan of beëindiging van de geneeskundige behandelingsovereenkomst’. Niet alleen interessant voor artsen in de cure en care sector, maar ook voor andere hulpverleners die te maken hebben met een mogelijke zorgbeëindigingssituatie.
Het Hof Arnhem-Leeuwarden heeft uitspraak gedaan in de zaak tussen de Stichting Handhaving Vrije Artsenkeuze en de vier grootste zorgverzekeraars van Nederland. Net als de Rechtbank Gelderland oordeelt het Hof dat het huidige vergoedingsbeleid (waarbij gebruik wordt gemaakt van een 'vlaktaks') niet in overeenstemming is met de wet. Het hoger beroep van de zorgverzekeraars slaagt dus niet. Een belangrijke uitspraak voor zorgaanbieders die (deels) ongecontracteerd zijn.
Op 1 juli 2020 treedt een aantal bepalingen van de Wet aanvullende bepalingen gegevensverwerking in de zorg ('Wabvpz') in werking. Een daarvan is artikel 15d op grond waarvan de zorgaanbieder moet voorzien in kosteloze elektronische inzage in zijn dossier als de patiënt daarom verzoekt. Tevens moet de zorgaanbieder bijhouden wie in het elektronisch dossier kijkt en werkt, omdat de patiënt recht heeft op een loggingsoverzicht (art. 15e Wabvpz). In dit blog bespreken wij deze twee bepalingen en de implicaties daarvan voor zorgaanbieders.
Het wetsvoorstel ‘Verbeteren patiëntgerichte zorg en opnemen wettelijke regeling voor inzagerecht medisch dossier van overleden patiënt’ is op 4 juni 2019 als hamerstuk afgedaan door de Eerste Kamer en treedt op 1 januari 2020 in werking. In deze korte serie gaan wij in op de belangrijkste wijzigingen die dit wetsvoorstel aanbrengt in de WGBO.
De rechtbank Gelderland heeft op 1 februari 2019 uitspraak gedaan in de procedure die de Stichting Handhaving Vrije Artsenkeuze in december 2017 aanhangig heeft gemaakt tegen VGZ en Menzis, en waarin Zilveren Kruis en CZ later zijn ‘tussengekomen’ c.q. zich hebben gevoegd. De uitspraak laat zien dat het huidige vergoedingsbeleid niet gehandhaafd kan blijven. Zo is het hanteren van een zogenaamde ‘vlaktaks’ (bijna alle zorgverzekeraars passen een generieke korting van 25% toe bij niet-gecontracteerde zorg) volgens de rechtbank niet toegestaan. Verder blijkt uit de uitspraak dat het uitgangstarief gekoppeld moet zijn aan de daadwerkelijke kosten gecontracteerde zorg en dat zorgverzekeraars geen gebruik mogen maken van een ongewogen gemiddeld gecontracteerd tarief.
Minister van VWS De Jonge dreigde in een brief van 9 november 2018 met een lagere vergoeding voor zorgverleners zonder contract. De vrije artsenkeuze zou aan banden worden gelegd. Uit de gehanteerde argumenten blijkt dat de lobby van de zorgverzekeraars, die in 2014 ook al actief was, opnieuw zijn vruchten afwierp. Inmiddels is duidelijk dat de Tweede Kamer kritisch is. In een Kamerdebat werden kritische vragen gesteld. En terecht: de argumenten van de zorgverzekeraars (en daarmee die van de minister) deugen namelijk niet.
Als zorgverlener hoopt u er nooit mee te maken te krijgen. Toch kan het ineens gebeuren: er is een tuchtklacht tegen u ingediend. U komt vervolgens in de juridische mallemolen terecht van een procedure bij het Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg. Begrijpelijkerwijs zal dit vaak een grote impact op uw gemoedsrust hebben. U zult veel vragen hebben. Hoe verloopt zo’n procedure bij het Tuchtcollege eigenlijk? Waar let het Tuchtcollege allemaal op? En hoe moet u zich voorbereiden? Allemaal vragen...
