Een tweede gegeven -voorwaardelijk- ontslag op staande voet kan bij nieuwe feiten rechtsgeldig zijn

Een voorwaardelijk gegeven ontslag op staande voet is mogelijk

In een recente uitspraak (LJN BW0021) heeft het Hof Leeuwarden uitspraak gedaan over de rechtsgeldigheid van een voorwaardelijk gegeven ontslag op staande voet. Een dergelijk ontslag wordt door werkgevers in de praktijk gegeven wanneer een eerdere beëindiging van het dienstverband reeds heeft plaatsgevonden maar men ervoor wil zorgen dat, mocht het eerste ontslag om welke reden dan ook geen stand houden, er nog een tweede ontslag ligt op basis waarvan de arbeidsovereenkomst is geëindigd. Het Hof Leeuwaarden oordeelde dat een dergelijk voorwaardelijk ontslag op staande voet mogelijk is indien er sprake is van nieuwe gronden die de werkgever ten tijde van het eerste ontslag niet kende.

Reeds in 1983 ontstond, naar aanleiding van een arrest van de Hoge Raad, in de literatuur discussie over de vraag of de Hoge Raad nu wel of niet een voorwaardelijk ontslag op staande voet had geïntroduceerd. In 2007 leek deze vraag door het Hof Leeuwarden ontkennend te worden beantwoord. Het bepaalde in een uitspraak (LJN AZ7467) dat het karakter van een ontslag op staande voet en de strenge eisen die aan een dergelijk ontslag worden gesteld zich er in de regel tegen verzetten dat een ontslag op staande voet kan worden gevolgd door een tweede, voorwaardelijk gegeven, ontslag op staande voet. Toch heeft ditzelfde hof thans anders geoordeeld. Wellicht heeft de literatuur, waarin door verschillende auteurs werd bepleit dat een voorwaardelijk ontslag op staande voet toch mogelijk moet zijn, hieraan bijgedragen.

De casus bij Hof Leeuwarden

De recente uitspraak heeft betrekking op een werknemer die als boekhouder werkte bij een notariskantoor. Hij werd op staande voet ontslagen om een aantal redenen: hij had herhaaldelijk niet voldaan aan betalingsopdrachten van één van de notarissen werkzaam bij het kantoor, hij werkte de nieuwe huisaccountant tegen, hij was gezien in de stad op een dag dat hij als ziek stond geregistreerd, hij had bepaalde codes niet afgegeven en hij was op een bepaalde avond in het kantoor aanwezig geweest terwijl dat niet de bedoeling was.

Een drietal weken na het ontslag op staande voet werd een tweede -voorwaardelijk- ontslag verleend. Reden hiervoor was dat de werkgever na het eerder gegeven ontslag op staande voet had ontdekt dat de werknemer onbevoegd gelden van de kwaliteitsrekening had afgeboekt.

In eerste aanleg oordeelde de kantonrechter dat het gegeven voorwaardelijke ontslag op staande voet rechtsgeldig was. Het Hof Leeuwarden deelde deze mening in hoger beroep. Het oordeelde dat het voorwaardelijke ontslag op staande voet op nieuwe gronden na het eerdere ontslag mogelijk was, aangezien de werkgever ten tijde van het eerste ontslag de nieuwe feiten niet kende.

Overigens werd het ontslag in kwestie hier wel vernietigd. Dit had niet te maken met het voorwaardelijke karakter van het tweede ontslag, maar met de persoonlijke omstandigheden van de werknemer, waardoor ten onrechte naar het middel van ontslag op staande voet was gegrepen.

Conclusie: nieuwe feiten zijn van doorslaggevend belang

Een tweede, voorwaardelijk, ontslag is dus mogelijk als aan dit tweede ontslag andere verwijten ten grondslag liggen dan aan het eerste ontslag. Daarnaast is van belang dat deze nieuwe feiten ook pas bekend werden bij de werkgever nadat het eerste ontslag op staande voet is gegeven. Het is uitdrukkelijk niet de bedoeling dat een werkgever met behulp van een tweede ontslag overgaat tot nadere onderbouwing van het eerder gegeven ontslag, door het benoemen van feiten die hij ofwel vergeten was eerder mede te delen ofwel die hij met enig nader onderzoek te weten had kunnen komen.