Eigenrisicodragerschap WGA-flex verschoven naar 1 januari 2017

Onderdeel van de wet BeZaVa (Wet beperking ziekteverzuim en arbeidsongeschiktheid vangnetters) is de mogelijkheid voor werkgevers om niet alleen eigenrisicodrager te worden voor de zogenaamde WGA-vast, maar ook voor de WGA-flex. Eigenrisicodrager worden voor de WGA-flex zou vanaf 1 januari 2016 mogelijk zijn. Deze datum is echter verschoven naar 1 januari 2017.



‘WGA-vast’ zijn werknemers die ziek uitvallen met (vaak) een vast dienstverband. Zij doorlopen de gehele loondoorbetalingsperiode tijdens ziekte (‘de wachttijd’) bij hun eigen werkgever, om vervolgens een WGA-uitkering te krijgen. Voor deze groep werknemers kan een werkgever al langere tijd eigenrisicodrager worden. De werkgever die niet eigenrisicodrager is, betaalt hiervoor de gedifferentieerde premie WGA-vast.

‘WGA-flex’ zijn werknemers die vóór het einde van de loondoorbetalingsperiode ziek uit dienst gaan, een Ziektewetuitkering krijgt en vervolgens een WGA-uitkering krijgen. Dit zijn dus zogenaamde ‘flexibele’ werknemers. Hiervoor betaalt de werkgever de gedifferentieerde premie WGA-flex. Voor deze groep werknemers kan de werkgever op dit moment nog niet eigenrisicodrager worden. Dit zou eerst mogelijk zijn per 1 januari 2016. Omdat verzekeraars echter hebben aangegeven dat zij nog niet klaar zijn voor deze marktuitbreiding, heeft minister Asscher deze datum met één jaar verschoven naar 1 januari 2017.