Fataal Hyves-bericht na 15 jaar dienstverband

Een aantal jaar geleden heb ik in mijn eigen rechtspraktijk ervaren hoe gevaarlijk een berichtje op social media (in dit geval Hyves) kan zijn. 

Het ging om een werknemer met een dienstverband van bijna 15 jaar bij een middelgrote organisatie. Binnen het team waarin de werknemer werkzaam was, ging het al geruime tijd niet goed. Het team functioneerde als geheel slecht als gevolg van moeizame communicatie en samenwerking. Ook het (gedwongen) vertrek van een aantal collega’s speelde hierbij een rol. Dit alles leidde tot veel onrust en spanningen. Er zou een extern ondersteuningstraject worden gestart om deze situatie te verbeteren. 

De werknemer had aan een oud-collega via een berichtje op Hyves haar ongenoegen geuit over de situatie op het werk. Daarbij had zij vermeld dat het vertrek van twee collega’s ongegrond was en enkele teamgenoten die volgens haar blij waren met het vertrek van de collega’s aangeduid als huichelaars en onbetrouwbaar. Nadat de werkgeefster kennis had genomen van dit Hyves-bericht is de werknemer op non-actief gesteld. Partijen zijn vervolgens in overleg getreden. Toen partijen er niet uitkwamen, heeft de werkgeefster een ontbindingsverzoek ingediend. Dit verzoek is door de kantonrechter toegewezen.

De kantonrechter overwoog in de ontbindingsprocedure dat het Hyves-bericht dodelijk was voor de arbeidsverhoudingen. Tevens vond de kantonrechter het buiten iedere orde om publiekelijk de vuile was buiten te hangen. Dit gold temeer nu de verhoudingen binnen het team al niet goed waren en genormaliseerd moesten worden. Het feit dat de werknemer vele jaren goed had gefunctioneerd, deed hier niet aan af. De kantonrechter was van oordeel dat gelet op de omstandigheden de beëindiging van de arbeidsovereenkomst geheel in de risicosfeer van de werknemer lag. De kantonrechter kende dan ook geen vergoeding toe. 

In mijn optiek is dit een (zeer) vergaande uitspraak van de kantonrechter. De werknemer had een bijna 15 jaar vlekkeloos dienstverband en was ook niet de jongste meer. Het Hyves-bericht was uiteraard niet goed, maar is mijns inziens niet zodanig ernstig dat dit  een beëindiging zonder enige vorm van vergoeding tot gevolg zou moeten hebben.

Mogelijk kreeg u al een vermoeden: ik trad destijds op voor de werknemer. Mijn blik op deze zaak is dus enigszins gekleurd. Echter, ook objectief gezien is het een strenge uitspraak. Een ontbinding zonder vergoeding is voor de werknemer immers zeer ingrijpend. Naast inkomensverlies kan een werknemer in een dergelijk geval – vooral als het om een langdurig dienstverband gaat - moeite hebben met het verkrijgen van een WW-uitkering. Ontbinding van een langdurig dienstverband zonder vergoeding kan voor het UWV namelijk een aanwijzing zijn voor het bestaan van een dringende reden en dus van verwijtbare werkloosheid.
 
De les die op het gebied van social media uit deze zaak kan worden getrokken is zonder meer ‘bezint, eer ge begint’. Maar ik betwijfel nog steeds of de werknemer in onderhavig geval door de kantonrechter niet te zwaar gestraft is voor haar gedrag.