Het delen van informatie via social media over werkgerelateerde zaken brengt voor werkgevers kansen, maar ook bedreigingen met zich mee. In de ideale wereld stellen werknemers zich op als ambassadeur van hun organisatie, ook als ze actief zijn op social media. De praktijk leert echter dat werknemers er niet altijd even goed in slagen de rol van ambassadeur te vervullen. Een social media protocol kan dan dienen als (juridisch) kader ter bescherming van zowel de werkgever als de werknemer.
Ik denk daarbij niet zozeer aan scheldende werknemers op Facebook (zie bijvoorbeeld Rb. Arnhem 19 maart 2012, LJN BV9483), maar vooral aan de minder eenduidige kwesties. Juist dan kan een social media protocol een nuttig instrument zijn. Wat mag er bij het gebruik van social media van de werknemer worden verlangd? Hoe gaat de werkgever om met de invloed van het gebruik van social media op de productiviteit, de arbeidsvreugde en de privacy van zijn werknemers? Een social media protocol is bij uitstek geschikt om de visie van de werkgever op het gebruik van social media op de werkvloer te formaliseren.
Hoewel steeds meer organisaties inmiddels een social media protocol (ook wel ‘social media code’ genoemd) hanteren, blijken er ook nog veel werkgevers te vertrouwen op het gezonde verstand van hun werknemers bij het gebruik van social media. Met alle risico’s van dien. Dit terwijl een social media protocol zeker geen ingewikkeld document hoeft te zijn. Het gaat om de belangrijkste spelregels en uitgangspunten op het gebied van het gebruik van social media. In de praktijk is een social media protocol dan ook vaak kort en bondig. Dit laatste overigens mede vanuit de praktische overweging dat dit de kans aanmerkelijk vergroot dat het document daadwerkelijk gelezen wordt. Overigens kan voor de invoering van een social media protocol instemming door de ondernemingsraad vereist (artikel 27 lid 1 sub l WOR) zijn. Mijn kantoorgenote Marieke Botter zal hier in een komend artikel nog nader op ingaan.
Een aantal elementen keert in de meeste social media protocollen terug. Zo vinden veel werkgevers transparantie bij het gebruik van social media belangrijk. Als een werknemer een bericht plaatst dat verband houdt met zijn werk, dient hij dit onder zijn werkelijke naam te doen met daarbij een duidelijke vermelding van de functie die hij bij zijn werkgever vervult. Zaken die vertrouwelijk zijn moeten dat ook blijven en een overeengekomen geheimhoudingsbeding geldt bij het gebruik van social media onverkort. Vanuit juridisch oogpunt misschien vanzelfsprekend, maar toch blijkt niet iedere werknemer zich daar - door de aard van het medium (snel, laagdrempelig) - altijd volledig van bewust te zijn.
Het bovenstaande brengt mij op een zestal tips over het social media protocol die ik u de komende dagen op deze plek graag wil geven.
Het social media protocol - inleiding
Het delen van informatie via social media over werkgerelateerde zaken brengt voor werkgevers kansen, maar ook bedreigingen met zich mee. In de ideale wereld stellen werknemers zich op als ambassadeur van hun organisatie, ook als ze actief zijn op social media. De praktijk leert echter dat werknemers er niet altijd even goed in slagen de rol van ambassadeur te vervullen. Een social media protocol kan dan dienen als (juridisch) kader ter bescherming van zowel de werkgever als de werknemer.Ik de...
Leestijd
Auteur artikel
Dirkzwager
Gepubliceerd
15 april 2013
Laatst gewijzigd
16 april 2018