Dit artikel geldt als naschrift op het artikel "De Wet anticumulatie Ziektewet en Werkloosheidswet".
Wetsvoorstel anticumulatie Ziektewet en Werkloosheidswet
Het Wetsvoorstel anticumulatie Ziektewet en Werkloosheidswet zoals ingediend in augustus 2010 door minister Donner is niet als zodanig aangenomen.
De eerste aangelegenheid in dit wetsvoorstel betrof het niet verschuiven van de einddatum van de uitkering op grond van de Werkloosheidswet na een periode waarover ziekengeld op grond van de Ziektewet is genoten. Door middel van een nota van wijziging (d.d. 8 maart 2011) kwam dit onderdeel van het wetsvoorstel te vervallen, nu dit voorstel niet op voldoende steun kon rekenen in de Tweede Kamer.
De ratio achter het laten vervallen van de eerste aangelegenheid was om de parlementaire behandeling van de twee overige aangelegenheden uit het wetsvoorstel voortvarend te kunnen voortzetten. Deze twee aangelegenheden zagen op de invoering van een systematiek voor verrekening van inkomsten uit arbeid tijdens het recht op een ZW-uitkering en de invoering van de loon- en verhaalssanctie voor de werkgever van een vangnetter.
Wet wijziging verrekening inkomsten met ziekengeld
Het schrappen van de eerste aangelegenheid vormde aanleiding om de citeertitel van het wetsvoorstel te herzien. De nieuwe naam van het wetsvoorstel luidde “Wet wijziging verrekening inkomsten met ziekengeld”. Op 6 juni 2011 werd het voorstel verheven tot wet.
Concreet betekent dit:
- De einddatum van de uitkering op grond van de Werkloosheidswet verschuift nog altijd na een periode waarover een uitkering op grond van de ziektewet is genoten;
- Indien een werkgever zijn re-integratieverplichtingen niet is nagekomen ten aanzien van personen die aanspraak maken op een ziektewetuitkering, dan gelden de loonsanctie en verhaalssanctie ook voor die werkgever;
- De verrekening van inkomsten uit arbeid tijdens het recht op een uitkering op grond van de Ziektewet is gewijzigd.
Gerelateerde artikelen:
