Rechter niet gebonden aan WNT

De rechtbank Oost-Brabant passeert de wettelijke maxima voor de bezoldiging en ontslag­vergoeding van topbestuurders in de (semi-)publieke sector. Hij weegt de nieuwe  wettelijke normen wel in zijn algemene billijkheidsoordeel mee. Resultaat is een vergoeding van € 159.000,- ten opzichte van het wettelijke maximum van € 75.000,- bruto.

Sinds 1 januari 2013 geldt de WNT (Wet normering bezoldiging topfunctionarissen publieke en semipublieke sector). Hierin zijn harde normen (maxima) vastgesteld voor de bezoldiging en ontslagvergoeding van topfunctionarissen in de (semi-)publieke sector, waaronder de zorg en woningcorporaties. De rechtbank Oost-Brabant deed op 13 maart uitspraak in een geschil dat speelde in de zorgsector.

De rechtbank beslist dat de wettelijke maxima voor bezoldiging en ontslagvergoeding gelden voor afspraken tussen werkgever en werknemer. De rechter is hieraan niet rechtstreeks gebonden. Echter, gelet op de doelstelling van de WNT (het vastleggen van wettelijke maxima) is het wettelijke kader wel een factor van belang. De rechter weegt de nieuwe wettelijke normering voor bezoldiging en beëindigingsvergoeding in de billijkheidsuitspraak over de hoogte van de vergoeding. Rekening houdend met alle relevante omstandigheden, waaronder dus het WNT-maximum van € 75.000,-, is op 13 maart € 159.000,- aan de bestuurder van een zorginstelling toegekend. Dit is ruimschoots het dubbele van het wettelijk maximum. In het kader van de kantonrechtersformule is dit de correctiefactor C=0,75.

Andere rechtspraak?

Tot op heden is dit de eerste uitspraak over toepassing van de nieuwe wettelijke normen voor bezoldiging en ontslagvergoeding van topbestuurders in de (semi-)publieke sector. Op grond van de wettekst is de uitspraak van de rechtbank Oost-Brabant correct. In het kader van een ontbindingsprocedure (ex artikel 7:685 BW) heeft de rechter een grote beoordelingsmarge om een ontslagvergoeding toe te kennen en de hoogte daarvan te bepalen. Hoger beroep van deze uitspraak is niet mogelijk. Vooralsnog bestaat er weinig zicht op de wijze waarop de rechter het normenkader van de WNT meeweegt in ontbindingsprocedures. Duidelijk is dat hiervan een neerwaartse werking zal uitgaan.

De toekenning van ontslagvergoedingen blijft een lastig onderwerp. Wij kennen al sinds jaar en dag de kantonrechtersformule, maar deze geeft hooguit een handleiding. Sinds 1 januari 2013 geldt de WNT. Deze biedt wel een duidelijk normenkader, maar de rechter is hieraan niet gebonden. Partijen zijn hieraan wel gebonden. Een partijafspraak in strijd met de WNT is nietig, het teveel betaalde kan als onverschuldigd worden teruggevorderd.

Nieuwe wetgeving

In het Regeerakkoord VVD/PvdA van 29 oktober 2012 staat dat het ontslagrecht hervormd wordt. Onderdeel hiervan is beperking van de ontslagvergoeding door de rechter tot maximaal een half maandsalaris per dienstjaar, met een grens van € 75.000,-, zonder hoger beroep. Hoe dit door de regering uitgewerkt en opgepakt wordt, is nog niet duidelijk. Hierover wordt overleg gevoerd met de sociale partners.

Op 15 februari 2013 heeft de minister van SZW wetsontwerp 31 862 ingetrokken. Dit is het oorspronkelijke wetsontwerp van 13 februari 2009, waarin de hoogte van ontslagvergoe­dingen bij ontbinding door de rechter gelimiteerd zou worden voor personen met een jaarsalaris van € 75.000,- of hoger. Dit wetsontwerp is dus van de baan en wordt vervangen door een voor alle werknemers geldende limitering van de ontslagvergoeding, in het kader van de herziening van het ontslagrecht.

Via deze kennisportal wordt u op de hoogte gehouden van vele ontwikkelingen op het terrein van het arbeidsrecht.