Uit een recent arrest van het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden blijkt dat de drempel voor bestuurdersaansprakelijkheid nog altijd hoog is: “Het bestaan van een negatief eigen vermogen en het lijden van verlies wil nog niet zeggen dat het punt bereikt is waarop het onverantwoord is de onderneming te continueren en nog verdere verbintenissen met derden aan te gaan.”
In zijn arrest van 13 juli 2018 ECLI:NL:HR:2018:1176 heeft de Hoge Raad duidelijk gemaakt dat de klachtplicht van art. 6:89 BW enkel van toepassing is op vermeende gebrekkige prestaties (in de zin dat prestaties van een schuldenaar niet aan de verbintenis beantwoorden) en niet op een vordering uit onrechtmatige daad.
Een schadevergoedingsverplichting mag ex art. 6:100 BW worden verminderd met een opgekomen voordeel als is voldaan aan twee vereisten, zoals geformuleerd in het arrest ABB/TenneT. Van wie het voordeel is verkregen, is niet relevant.
De politie heeft aangekondigd in cassatie te gaan tegen het arrest van het hof in de zaak rond de schietpartij in winkelcentrum De Ridderhof in Alphen aan den Rijn.
Eerder berichtte ik op deze pagina dat de rechtbank Den Haag in een vonnis van 4 februari 2015 had bepaald dat de politie niet aansprakelijk was voor schade van de slachtoffers van de schietpartij in winkelcentrum De Ridderhof in Alphen aan den Rijn in 2011. Het hof Den Haag denkt daar in hoger beroep anders over.
Eerste ervaringen van Tom van Malssen met KEI.
De Hoge Raad heeft in een belangrijk arrest bepaald dat het beginsel van collectieve aansprakelijkheid en de invloed van taakverdelingen in dat verband, zoals toegepast in het kader van interne bestuurdersaansprakelijkheid ex art. 2:9 BW, niet gelden bij externe bestuurdersaansprakelijkheid ex art. 6:162 BW. De Hoge Raad houdt aldus vast aan de hogere lat voor aansprakelijkheid van een bestuurder. Dit betekent dat een bestuurder niet automatisch aansprakelijk is bij onbehoorlijke taakvervulling door een andere bestuurder.
