Arbeidsrecht en de transportsector is en blijft een intrigerende en interessante combinatie: het ‘leeft’ in de sector. Laatstelijk werd een taxichauffeur op staande voet ontslagen wegens het meermaals weigeren van een gesprek en het (vermeende) onjuist inlichten van de bedrijfsarts. Wat was er aan de hand?
Arbeidsrecht en de transportsector is en blijft een intrigerende en interessante combinatie: het ‘leeft’ in de sector. Laatstelijk werd een chauffeur ontslagen op grond van de niet vaak voorkomende h-grond. Wat was er aan de hand?
De verblijfsvergunning EU-langdurig ingezetene is in verblijfsvergunningenland een vreemde eend in de bijt. In het eerste artikel hebben wij toegelicht dat een verblijfsgat onder omstandigheden de toekenning van een verblijfsvergunning EU-langdurig ingezetene niet in de weg hoeft te staan. In dit tweede artikel van het drieluik over de verblijfsvergunning EU-langdurig ingezetene lichten wij toe welke periodes wel en welke periodes niet meetellen voor de vijfjaarstermijn.
Het arbeidsrecht en de transportsector is en blijft een interessante combinatie. Eerder dit jaar heeft de rechter nog geoordeeld dat Hongaarse chauffeurs toch echt recht hebben op het loon dat volgens de cao Beroepsgoederenvervoer geldt en niet het veel lagere, Hongaarse loon. Vaak worden dergelijke ‘voorbeeldzaken’ niet gewezen, maar dat wil niet zeggen dat het niet ‘leeft’ in de transportsector. Laatstelijk kreeg een transportbedrijf namelijk de deksel op zijn neus en werden alle vorderingen van de werknemer toegewezen. Wat was er aan de hand?
In de sector transport en logistiek is al geruime tijd de discussie gaande of de werknemer recht heeft op een vakantieloon waarbij een vergoeding voor overwerk is inbegrepen. Onder de cao Beroepsgoederenvervoer was dit in de periode 2014-2018 namelijk niet het geval. Cao-partijen hebben toen afgesproken dat de werknemer door het accepteren van een eenmalige vergoeding van €750,- bruto zijn recht op vergoeding van structurele toeslagen over genoten vakantiedagen af kon kopen. Voor meer dan genoeg werknemers stond een dergelijke vergoeding echter in schril contrast met al het overwerk dat zij hadden verricht in die periode. In dit artikel houd ik bij hoe de rechtspraak sinds 2021 omgaat met dit discussiepunt.
Het Hof Amsterdam heeft geoordeeld dat er tussen het digitale platform Helpling en de via hen werkzame schoonmakers een uitzendovereenkomst bestaat. Na Deliveroo en Uber, wordt dus ook Helpling teruggefloten door de rechter. Is de platformwereld nu definitief haar flexibele karakter kwijt? Van speldenprikjes lijken we in ieder geval niet meer te kunnen spreken…
De Rechtbank Amsterdam heeft vandaag (13 september 2021) geoordeeld dat een Uber-chauffeur op basis van een arbeidsovereenkomst werkzaam is. Daarnaast is de algemeen verbindend verklaarde cao Taxivervoer van toepassing verklaard op de arbeidsverhouding. Een dergelijk oordeel is niet nieuw: ook Deliveroo trok inmiddels al in twee (!) instanties aan het kortste eind. De uitspraak zal dan ook een doorn in het oog zijn voor verschillende platformwerkgevers.
In een eerdere blog heb ik een uitspraak van de Rechtbank Zeeland-West-Brabant behandeld waarin een werknemer claimde te weinig vakantieloon te hebben ontvangen, aangezien er geen vergoeding voor gemaakte overuren in was verdisconteerd. De werknemer deed daarbij een beroep op een arrest van het HvJ EU, genaamd Hein/Holzkamm. De rechter oordeelde dat de werknemer geen recht had op een hoger vakantieloon en haalde daarbij overigens aan dat een van de voorwaarden uit Hein/Holzkamm verkeerd was vertaald. Een werknemer moest niet ‘op regelmatige basis’ overwerk hebben verricht, maar dit overwerk moest ‘voorzienbaar en gebruikelijk’ zijn. Niet lang na de uitspraak van de Rechtbank Zeeland-West-Brabant wees dezelfde rechtbank een soortgelijk vonnis. Deze keer is het de beurt aan de Rechtbank Rotterdam, komt zij tot een ander oordeel?
Inmiddels zijn er al veel uitspraken gewezen in het kader van coronagerelateerde ontslagen. De Rechtbank Rotterdam heeft recent geoordeeld dat de werknemer een verstoorde arbeidsverhouding in het leven had geroepen door met verkoudheidsklachten tóch te gaan werken en na herhaaldelijk advies van collega’s om naar huis te gaan, dit niet te doen. Waarom werd er dan geen verwijtbaar handelen of nalaten aangenomen?
Indien de appelrechter oordeelt dat de arbeidsovereenkomst ten onrechte is beëindigd of het verzoek van de werknemer tot herstel van de arbeidsovereenkomst ten onrechte is afgewezen, kan de appelrechter de werkgever veroordelen de arbeidsovereenkomst te herstellen of aan de werknemer een billijke vergoeding toekennen (art. 7:683 lid 3 BW). Als een werknemer de voorkeur geeft aan herstel van de arbeidsovereenkomst, dan doet hij/zij er verstandig aan om zijn/haar belang op dit punt uiteen te zetten. Uit een recente uitspraak van het Gerechtshof Den Haag volgt dat het werkzaam zijn als kennismigrant een dergelijk belang kan zijn.
Nu de vakantieperiode voor de deur staat (of inmiddels al is begonnen voor mening werknemer), zal iedere werkgever te maken krijgen met meerdere verlofaanvragen. Hoewel de exotische vakantieoorden dit jaar, vanwege de coronapandemie, wellicht wat minder gewild zijn, blijft de behoefte aan verlof groot in de zomermaanden. Maar wat is een werkgever verplicht te betalen aan de werknemer tijdens de vakantie? Of in andere woorden: wat moet worden verstaan onder het ‘vakantieloon’? In deze korte blog geef ik een summier overzicht van hoe het vakantieloon is opgebouwd en ga ik naar aanleiding van een recente uitspraak van de rechtbank Zeeland-West-Brabant specifiek in op de overwerkvergoeding.
De sociale partners hebben een akkoord bereikt over de hervorming van de arbeidsmarkt en de regulering van werk. Dit akkoord is door de Sociaal Economische Raad (SER) opgenomen in haar ontwerpadvies over het sociaal-economisch beleid 2021-2025, met als doel onderdeel te worden van de formatie(besprekingen).
