Al geruime tijd bestaat er in Nederland discussie over de vraag of pensioenfondsen met een uitkeringsovereenkomst omzetbelasting (btw) moeten betalen over de rekeningen van hun vermogensbeheerders.
Advocaat-generaal Lindenbergh heeft vorige week zijn conclusie uitgebracht in het gehaktballenarrest.
In PensioenPost #6 wordt de recente uitspraak van de Rechtbank 's-Gravenhage besproken, waarbij een exhibitievordering tegen de Staat werd afgewezen. Het betrof het verzoek om afschriften van adviezen van de landsadvocaat over de uitvoerbaarheid en juridische haalbaarheid van de Wet toekomst pensioenen. Deze zaak illustreert de voortdurende afweging tussen transparantie en vertrouwelijkheid in het openbaar maken van overheidsinformatie.
Ontdek waarom Nederlandse pensioenfondsen terughoudend zijn met investeren in de defensie-industrie.
Onlangs heeft de Hoge Raad geoordeeld dat de Nederlandse buffereisen voor pensioenfondsen in overeenstemming zijn met de Europese pensioenrichtlijn IORP-II. Dit oordeel volgt op een langlopend geschil tussen de Nederlandse staat en Stichting Pensioenbehoud en KBO Noord-Brabant.
Ontdek de cruciale rol van pensioenschade bij de billijke vergoeding in arbeidsrechtelijke geschillen. Recente uitspraken, zoals die van de Rechtbank Rotterdam en het Hof Amsterdam, belichten de complexiteit rondom pensioenclaims. Terwijl sommige rechters schattenderwijs pensioenschade vaststellen, benadrukken anderen de noodzaak van een gedegen onderbouwing. Werknemers en werkgevers staan voor strategische keuzes in deze juridische arena. Ontdek de diverse oordelen van rechters en ontrafel of er een rode draad zit in deze cruciale kwestie.
Een nieuw hoofdstuk in de langslepende Booking-zaak.
Bij het bepalen van voordelen uit een deelneming (winst bij verkoop, dividenden) die vallen onder de deelnemingsvrijstelling, moet niet alleen rekening worden gehouden met deze voordelen, maar moeten bij het bepalen van de winst ook buiten aanmerking blijven de kosten ter zake van de aan- of verkoop van die deelneming. Over de vraag wat concreet onder aan- en verkoopkosten dient te worden verstaan, bestaat veel onduidelijkheid, ook omdat de wetsgeschiedenis nauwelijks aanknopingspunten bevat over de uitleg van dit begrip. De Hoge Raad heeft eerder (7 december 2018) een belangrijk arrest gewezen waarin een aantal (maar niet alle) relevante aspecten in deze discussie aan de orde komen. Op 22 december 2023 heeft de Hoge Raad in een tweede arrest een wezenlijke nuance op aangebracht.
Op 17 januari 2024 vond het plenaire debat plaats over de stand van zaken van de Wet toekomst pensioenen.
De minister van SZW heeft bekend gemaakt dat de normbedragen die gelden voor de tewerkstelling van (o.a.) kennismigranten en EU blauwe kaart houders worden geïndexeerd per 1 januari 2024. Net als vorig jaar, leidt de herziening tot een (forse) verhoging van de normbedragen waardoor werkgevers die in 2024 een aanvraag willen indienen rekening moeten houden met een hoger looncriterium.
Variabele rente bij consumentenkrediet is sinds 2012 ‘trending topic’ en heeft tot meerdere compensatieregelingen geleid. Naar aanleiding van uitspraken van het Klachteninstituut Financiële Dienstverlening (KiFiD) zijn er – op dringende aanmoediging van de Autoriteit Financiële Markten (AFM) - door diverse kredietverstrekkers zelfs vergaande compensatieregelingen opgesteld voor mensen die een consumentenkrediet hadden met een variabele rente. De rechtspraak kiest weer een heel andere insteek over dit onderwerp, waarbij het hof Arnhem Leeuwarden een andere lijn volgt dan het hof Amsterdam en het hof Amsterdam recentelijk van koers gewijzigd is.
Het Gerechtshof Den Haag heeft op 11 oktober 2022 arrest gewezen over het opslagwijzigingsbeding bij hypotheken met een variabele rente, de zogenaamde Euribor-hypotheken (ECLI:NL:GHDHA:2022:1983) . Dit arrest is de [voorlopig] laatste schakel in een reeks jurisprudentie over een opslagwijzigingsbeding bij variabelrentende hypotheken, die consumenten hadden afgesloten bij ABN AMRO en Fortis. De rentebetalingen bestonden bij deze hypothecaire leningen uit het variabele Euribor rentetarief vermeerderd met een opslag. De leningsdocumentatie bevatte bedingen op grond waarvan de bank de opslag eenzijdig mocht wijzigen (de “Wijzigingsbedingen”). In de collectieve 'Stop de Banken' procedures is de geldigheid van deze Wijzigingsbedingen getoetst aan de Richtlijn Oneerlijke Bedingen. Na het arrest van de Hoge Raad waarin een helder kader geschetst heeft, is het geding verwezen naar het hof Den Haag.
