Gisteren heeft de Europese Commissie na 2 jaar onzekerheid besloten dat de Verenigde Staten voldoende waarborgen bieden voor een veilige doorgifte van persoonsgegevens. Dit betekent dat het doorgeven van data naar de VS nu veel gemakkelijker is geworden. Waar komt dit besluit vandaan? En waarom heeft het zo lang geduurd?
De Europese Commissie (EC) heeft op 24 september 2020 een voorstel gepubliceerd voor de verordening digitale operationele veerkracht, in het Engels: Digital Operational Resilience Act ofwel DORA. DORA is na aanpassing van de initiële tekst op 28 november 2022 door de Raad van Europa aangenomen en getekend op 14 december 2022. DORA is gepubliceerd op 27 december 2022 onder het kenmerk EU 2022/2554 en is op 16 januari 2023 in werking getreden. DORA is per 17 januari 2025 van toepassing.
Op 14 december 2022 is de NIS2-richtlijn aangenomen. Deze richtlijn voorziet onder meer in meer coördinatie en samenwerking tussen lidstaten op het gebied van cyberveiligheid. Ook zullen (deels al bestaande) regels over cyberveiligheid op veel meer bedrijven en instellingen van toepassing worden. Wat betekent dit voor u?
De boete van maar liefst €575.000,-- die de Autoriteit Persoonsgegevens aan VoetbalTV had opgelegd is door de rechtbank Midden-Nederland op 23 november 2020 vernietigd. De AP baseerde zich op een verkeerde interpretatie van de wet. Anders dan de AP stelt kan commercieel gebruik van persoonsgegevens wel degelijk gerechtvaardigd zijn. Het is de eerste keer dat de AP zo stevig wordt teruggefloten. De uitspraak is voor iedereen die maar iets commercieels met persoonsgegevens doet van belang.
In een artikel in het Tijdschrift Computerrecht geeft Mark Jansen een kritische beschouwing op het boetebesluit van de Autoriteit Persoonsgegevens waarbij aan de KNLTB een boete is opgelegd wegens het verhandelen van persoonsgegevens.
Privacyteam helpt bij botsende wetgeving en onduidelijkheden.
Het inzagerecht uit het privacyrecht wordt steeds meer gebruikt. En dat is ook wel logisch; het is een makkelijke manier om bewijs te verzamelen. Of er werkelijk veel burgers zijn die uit louter interesse hun gegevens opvragen waag ik te betwijfelen. De paradox is echter: zodra de verzoeker eerlijk vermeldt dat het om bewijsverzameling te doen is, moet (althans mag) het inzageverzoek worden afgewezen. Hoe zit dat? In deze blog leg ik dit kort uit.
