Een aanvraag om nadeelcompensatie wordt op grondslag van de aanvraag beoordeeld; een te late aanvulling of wijziging van betekenis hoeft niet te worden behandeld. De schade wordt beoordeeld op basis van de vergunde aantallen dieren en niet op de hogere aantallen dieren die in strijd met de vergunning worden gehouden.
De Afdeling oordeelt in deze uitspraak over nadeelcompensatie en over schade vanwege onrechtmatige besluiten. In beide gevallen: geen nadeel, geen causaal verband, dus geen vergoeding…
Indien twee opvolgende planologische maatregelen samenhangen en leiden tot planschade moet de planschade als gevolg van beide maatregelen worden opgeteld, en wordt daarop één keer het normaal maatschappelijk risico toegepast. Zo ook hier, eerst het hotel (Conservatoriumhotel), en vervolgens het terras bij het hotel.
Planschade hoeft niet te worden vergoed als de schade voldoende is verzekerd. Daarvan is geen sprake als de gemeente weliswaar een planherziening in procedure brengt, maar geen harde datum noemt waarop uitbetaling van het schadebedrag in geld zal plaatsvinden.
Planschade wordt niet vergoed als het risico daarop is aanvaard. Er is sprake van passieve risicoaanvaarding als de nadelige ontwikkeling bekend was op grond van een openbaar gemaakt concreet beleidsvoornemen. Daarvan kan ook sprake zijn in het geval van een mededeling in een gemeentelijke folder.
De Wet voorkeursrecht gemeenten (Wvg) biedt gemeenten een nuttig instrument om regie te houden op ruimtelijke ontwikkelingen. In haar uitspraak van 19 augustus 2020 oordeelt de Afdeling bestuursrechtspraak over de aanwijzing van gronden in de gemeente Nunspeet, en gaat hij nader in op de eisen die aan de motivering en belangenafweging worden gesteld.
De eigenaar van een woning werd 43 jaar na zijn aankoop geconfronteerd met een inpassingsplan van de provincie Limburg dat ervoor zorgt dat er op slechts 40 meter afstand van zijn woning een snelweg en een geluidswal mogen worden aangelegd. De rechtbank vond dat bij zo'n tijdsverloop geen sprake meer kan zijn van voorzienbaarheid. De Afdeling oordeelt dat de planschade voorzienbaar was en dat de eigenaar geen aanspraak heeft op een tegemoetkoming.
In de planschadeuitspraak Amsterdam oordeelt de Afdeling dat sinds lange tijd gevoerd ligplaatsenbeleid voor woonboten in aanmerking moet worden genomen bij de maximale invulling van de bestemming.
In de uitspraak Oegstgeest zet de Afdeling de vereisten voor compensatie in natura van planschade op een rij. De uitspraak bevestigt de lijn dat de gemeente bij compensatie in natura mag kiezen voor een wijze van compensatie die niet de voorkeur heeft van de aanvrager.
Het is vaste rechtspraak dat een grondeigenaar die bekend is met een nadelige planwijziging concrete pogingen moet ondernemen om de bestaande bouw- en gebruiksmogelijkheden te benutten. Zit de eigenaar stil, dan wordt een verzoek om vergoeding van planschade afgewezen vanwege passieve risicoaanvaarding. Geldt dat ook als de eigenaar nog afhankelijk is van besluitvorming van andere overheden? Antwoord: ja!
Als het planologische beleid niet is toegepast in het bestemmingsplan is de enkele verwijzing in nieuw beleid naar het oude beleid onvoldoende om aan de eigenaar passieve risicoaanvaarding tegen te werpen.
Een uit te werken bestemming in het nieuwe bestemmingsplan wordt niet in de planvergelijking betrokken; passieve risicoaanvaarding en het terugverdienen van investeringen.
