In een recente uitspraak van Rechtbank Gelderland kwam de vraag aan de orde of de afscheidsbonus voor het personeel van een vennootschap fiscaal aftrekbaar was bij de in Nederland gevestigde aandeelhouder van die vennootschap.
Op 4 maart 2021 heeft het kabinet via internetconsultatie een concept wetsvoorstel bekend gemaakt. Het betreft een maatregel waarmee uitvoering wordt gegeven aan de tweede EU-richtlijn inzake anti-belastingontwijking (ATAD2). De maatregel zal met ingang van 1 januari 2022 in werking treden.
Voor de heffing van vennootschapsbelasting zijn verschillende maatregelen opgenomen om ongewenste handel in lichamen (zoals BV’s) met herinvesteringsreserves tegen te gaan. Eén van deze maatregelen is aan de orde in deze te bespreken uitspraak. Rechtbank Gelderland oordeelt dat de inspecteur de herinvesteringsreserve in 2011 terecht aan de winst van de BV heeft toegevoegd vanwege de aandelenoverdracht voorafgaand aan de aankoop van onroerende zaak.
Belanghebbende is een onroerend zaak vennootschap en heeft een herinvesteringsreserve (hierna: HIR) gevormd. Rechtbank Gelderland oordeelt dat belanghebbende aannemelijk maakt dat zij een herinvesteringsvoornemen heeft. Het voornemen is namelijk in 2007 door belanghebbende kenbaar gemaakt. Verder heeft belanghebbende in haar aangiften vennootschapsbelasting voor de jaren 2007 tot en met 2009 een HIR gevormd. In 2010 heeft belanghebbende een vervangende investering gedaan.
Dinsdag 23 april 2019 heeft de Eerste Kamer het wetsvoorstel ‘spoedreparatie fiscale eenheid’ aangenomen. In eerdere blogs hebben wij reeds de aanleiding van dit wetsvoorstel besproken (zie de blogs ‘De per-element benadering & spoedmaatregelen fiscale eenheid’ van 5 september 2018 en ‘Eindoordeel Hoge Raad inzake per-element benadering’ van 22 oktober 2018). In deze blog zullen wij na een korte inleiding van de per-element benadering, de gevolgen van het wetsvoorstel inhoudelijk bespreken. Er is specifiek aandacht voor de gevolgen ten aanzien van de verschillende renteaftrekbeperkingen en het behoud van verrekenbare verliezen bij belangrijke wijzigingen in het (uiteindelijke) belang.
Bij het bepalen van voordelen uit een deelneming (winst bij verkoop, dividenden) die vallen onder de deelnemingsvrijstelling, moet niet alleen rekening worden gehouden met deze voordelen, maar moet bij het bepalen van de winst ook buiten aanmerking blijven de kosten ter zake van de aan- of verkoop van die deelneming. Over de vraag wat concreet onder aan- en verkoopkosten dient te worden verstaan, bestaat veel onduidelijkheid, ook omdat de wetsgeschiedenis nauwelijks aanknopingspunten bevat over de uitleg van dit begrip. Op 7 december heeft de Hoge Raad een belangrijk arrest gewezen waarin een aantal belangrijke (maar niet alle) aspecten in deze discussie aan de orde komen.
Vrijdag 19 oktober 2018 heeft de Hoge Raad zijn eindoordeel geveld in twee belangrijke arresten over de per-element benadering onder het fiscale eenheidsregime. Deze arresten zullen waarschijnlijk als gevolg hebben dat de aangekondigde spoedreparatiemaatregelen in werking zullen treden en het fiscale eenheidsregime op termijn vervangen wordt door een toekomstbestendige concernregeling.
