'Battle of forms' en het uitdrukkelijk van de hand wijzen van algemene voorwaarden. Aan de hand van twee arresten bespreek ik hoe het criterium uitdrukkelijk van de hand wijzen is toegepast door het hof Amsterdam en recentelijk door het hof Arnhem-Leeuwarden.
Een (in gemeenschap van goederen) getrouwd stel maakt, samen met hun dochter, een rit met een koets die wordt voortgetrokken door een paard. Op enig moment wordt het paard onrustig, waarna de man naast het paard gaat lopen om het te kalmeren. Als de situatie escaleert, rijdt de koets over de benen van de man waardoor hij ernstig letsel oploopt. Het gerechtshof buigt zich over de vraag of het beroep van verzekeraar op het arrest van de Hoge Raad van 29 januari 2016 opgaat.
Een bestuurder van een zitgrasmaaier loopt ernstig letsel op wanneer hij in botsing komt met een personenauto op de openbare weg in het buitengebied. De bestuurder van de auto en haar verzekeraar worden op grond van de artikelen 19 RVV en 6 WVW aansprakelijk gesteld voor de geleden en nog te lijden schade. De rechtbank buigt zich over de vraag of dit geschil zich leent voor behandeling in een deelgeschilprocedure.
Naast een veroordeling in de kosten van de klager en de NOvA kan ook een voorwaardelijke boete worden opgelegd aan een advocaat in een tuchtrechtprocedure. Benieuwd? Lees hieronder mijn blog.
Nabestaanden en naasten van slachtoffers die zijn overleden of ernstig letsel hebben opgelopen door een gebeurtenis waarvoor een ander aansprakelijk is, hebben in de toekomst recht op vergoeding van affectieschade.
Vanaf 1 januari 2019 wordt de regelgeving omtrent de beroepsaansprakelijkheidsverzekering voor advocaten enigszins gewijzigd. De wijzigingen zien op de verplichte verzekering voor de advocaat in dienstbetrekking en op de minimumeisen voor de beroepsaansprakelijkheidsverzekering.
Lees de publicatie van Henriek Kragt in het PIV-Bulletin: De lichtere bewijsregel die nooit bestond; Hoge Raad 8 september 2017 (art. 81 lid 1 Ro.); conclusie A-G Wuisman.
Aannemers zijn na oplevering van een werk of na het verstrijken van de onderhoudstermijn in beginsel ontslagen van de aansprakelijkheid van gebreken die een opdrachtgever op het tijdstip van oplevering redelijkerwijs had moeten ontdekken. Wel zijn aannemers gedurende bepaalde termijnen aansprakelijk voor verborgen gebreken. Het gaat hier vaak om fatale termijnen. De praktijk leert dat veel opdrachtgevers niet of onvoldoende bewust blijken te zijn van deze valkuil.
