De grensbedragen die bepalen in welke categorie een zorgorganisatie valt zijn verhoogd. Dit leidt o.a. tot wijziging van de Regeling openbare jaarverantwoording WMG. De nieuwe grensbedragen kunnen voor kleine zorgaanbieders een lastenverlichting opleveren. In dit blog informeren wij u nader.
De Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd heeft inspecties uitgevoerd bij 9 leveranciers van medische hulpmiddelen en gecontroleerd op mogelijke overtredingen van het verbod op gunstbetoon. In dit blog gaan wij in op de belangrijkste bevindingen van het rapport en gaan wij in op de vraag of en zo ja zorgaanbieders in actie moeten komen.
Op 26 maart 2024 heeft de Tweede Kamer een amendement (van lid Bushoff) aangenomen op grond waarvan de minister afzonderlijke regels kan stellen voor micro zorgaanbieders en de omvang van de jaarverantwoordingsplicht voor deze doelgroep kan beperken. In dit blog gaan wij in op de gevolgen.
Het aantal commerciële huisartsenpraktijken in de Nederlandse huisartsenzorg is de afgelopen jaren flink toegenomen. Wat zijn de kansen en risico’s van bedrijfsketens van huisartsen? Wat betekent dit voor de kwaliteit en de toegankelijkheid van de huisartsenzorg?
In deze vijfdelige blogreeks gaan wij in op (de juridische aandachtspunten bij) een zogeheten shop-in-shop-ziekenhuis. In dit vierde blog bespreken we de centrale aansprakelijkheid van het ziekenhuis. Een in de praktijk vaak ondergeschoven kindje, terwijl de gevolgen voor met name het ziekenhuis enorm kunnen zijn.
In deze vijfdelige blogreeks gaan wij in op (de juridische aandachtspunten bij) een zogeheten shop-in-shop-ziekenhuis. In dit derde blog bespreken we (de relevantie van) de dossierplicht, het beroepsgeheim en de (on)mogelijkheden van gegevensuitwisseling tussen het ziekenhuis en de shop-in-shop.
In deze vijfdelige blogreeks gaan wij in op (de juridische aandachtspunten bij) een zogeheten shop-in-shop-ziekenhuis. In dit tweede blog bespreken we wie de behandelingsovereenkomst sluit met de patiënt (de shop-in-shop of het ziekenhuis) én waarom dit zo van belang is om vast te stellen.
In deze vijfdelige blogreeks gaan wij in op (de juridische aandachtspunten bij) een zogeheten shop-in-shop-ziekenhuis. In dit eerste blog bespreken we wat het shop-in-shop-ziekenhuis is en waarom het zo waardevol kan zijn.
Laatste update: Ministerraad ingestemd met wetsvoorstel digitaal vergaderen dat dit permanent mogelijk maakt.
De energieleidingen in een appartementencomplex zijn doorgaans aan te merken als een net. Daardoor is rechtstreekse levering van elektriciteit door een verhuurder (bijvoorbeeld opgewekt met zonnepanelen) aan huurders van een appartementencomplex niet toegestaan zonder een ontheffing voor het beheer van een privaat net. Omdat huurders van een appartementencomplex doorgaans huishoudelijke afnemers zijn, komt een verhuurder voor die ontheffing niet in aanmerking. Ook heeft een verhuurder een vergunning nodig voor de energielevering aan kleinverbruikers. Het wetsvoorstel voor de nieuwe Energiewet lijkt een opening te bieden voor de all-in verhuurconstructie.
Lokale integratie van energiesystemen komt steeds nadrukkelijker in beeld als oplossing voor netcongestie. Voorbeelden bestaan er inmiddels voldoende: zoveel mogelijk ‘achter de meter’ de duurzaam opgewekte elektriciteit met elkaar benutten, (gedeeld) gebruik van een batterij, of het delen van gecontracteerd transportvermogen via bijvoorbeeld een energiehub. Bij dergelijke initiatieven ontstaat al snel een net. Zonder ontheffing dient de eigenaar voor het beheer van dat net een netbeheerder aan te wijzen. Dat leidt tot een extra belasting voor de netbeheerder en een grotere vraag van de beschikbare transportcapaciteit. Afhankelijk van de (toepassing van) de ontheffingscriteria kan een GDS-ontheffing de energietransitie dus versnellen of juist vertragen. In dit blog bespreken wij dit thema aan de hand van drie recente besluiten van de ACM.
Op 1 januari 2022 is de Wet toetreding zorgaanbieders (Wtza) in werking getreden. De Wtza introduceert onder meer een vergunningplicht. De vergunningplicht geldt ook voor onderaannemers van een zogenaamde «lege huls», pgb-aanbieders, aanbieders van onverzekerde zorg en eerstelijns zorgaanbieders die de grens van tien zorgverleners overschrijden (bij Wlz-zorg en Zvw-zorg) dan wel medisch specialistische zorg verlenen.
